Kadınlar, eşlerinden 5 yaş daha küçük
Türkiye evlilikte ideal yaş farkını yakaladı. Nüfus araştırmasına göre, evli kadınların yüzde 43'ü, kendilerinden en az beş yaş daha büyük erkelerle evli.
Türkiye, kadın ve erkek ilişkinden ideal yaş farkını yakaladı. Araştırmacılar, erkeklerin kadınlardan 4 yıl 4 ay büyük olmasının ilişkiyi güçlendirdiğini kanıtlarken, Türkiye'de halen evli kadınlar ile eşleri arasındaki ortalama yaş farkının 4 yıl 2 ay olduğu belirlendi. Evli olanların yüzde 43'ü kendilerinden en az beş yaş büyük ereklerle evli olup, kadınların yüzde 10'unun eşleri 10 yıl ve daha büyük yaşta. Kadınların sadece yüzde 5'i eşlerinden 2 yaş ve daha büyük.
EN ÇOK FARK ORADA
Hacettepe Üniversitesi'nin Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması'na göre, kadınların yüzde 22'si eşleri ile yaklaşık aynı yaşta olup iki yaş küçük ya da büyük. Eşler arasındaki yaş farkının en yüksek olduğu grup 6 yıl 2 ayla özellikle 20 yaşın altındaki genç kadınlar. Bu grup Türkiye'de genel olarak ilk evlenme yaşının artmasıyla birlikte, tüm evli kadınlara kıyasla küçük bir grubu temsil ediyor. Bölgesel farklılıklar dikkate alındığında eşler arasındaki ortalama yaş farkı 5 yıl 3 ayla Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi ülke ortalamasının üzerinde.
EVLİ KADINLARIN YÜZDE 32'Sİ ÇALIŞIYOR KENTTE EV KIRSALDA TARLA SAHİBİ EĞİTİMLİ KADINDA EGE BAŞI ÇEKİYOR
EĞİTİM FARKI AZALIYOR
Kadınlar ve eşleri arasındaki ortalama eğitim farkı 20 yılda 1.6 yıldan 0.7 yıla düştü. Kadınların yüzde 41'i kendilerinden daha fazla eğitimi olan erkeklerle evliyken, eşlerinden daha eğitimli olan kadınların oranı ise yüzde 23. Eşler arasındaki eğitim farkı bölgesel olarak da değişiyor. En az lise ve üzeri eğitime sahip kadınların yüzde 77'si eşleri ile eşit düzeyde veya eşlerinden daha fazla eğitime sahip.
Evli kadınların yüzde 32'si, 15-49 yaş grubundaki eşlerin yüzde 94'ü çalışma hayatında yer alıyor. Çalışmamanın temel nedenini, kadınların yüzde 20'si ev kadını olmak, yüzde 21'i çocuk bakmak, yüzde 177si öğrenci olmak şeklinde belirtiyor. Kadınların yüzde 11'i de eşlerinin ya da ailelerinin çalışmalarına izin vermediğini ifade ediyor. Evli kadınlarda bu oran yüzde 13'e çıkarken, çalışmamanın temel nedenini ev kadınlığı olduğunu belirtenlerin oranı kırsal alanda ve Güney bölgesinde daha da artıyor. Yüzde 6'sı da çalışmaya ihtiyacı olmadığını ya da çalışmak istediğini belirtiyor. Araştırmaya göre, temel çalışmama nedeni olarak ev kadını olmayı belirten kadınların oranı yaş ile birlikte artıyor.
KADINLARIN yüzde 18'i kendi başına ya da birisiyle ortak olarak bir ev sahibiyken tek başına ya da birisiyle ortak biçimde arsa, tarla sahibi olma oranı yüzde 9. Kadınların ev sahipliği oranı kentsel alanlarda daha yüksekken, tarla, arsa, toprak sahipliği kırsal alanlarda yaşayan kadınlar arasında daha yüksek. Kadınların tek başına ev sahibi olması Batı ve Orta bölgelerde yüzde 7, Doğu bölgesinde yüzde 3 daha yaygın olup, toprak, arsa sahipliği açısından en yüksek oran yüzde 5'le Orta bölgeler. Kadınların ev sahibi olmama oranı refah düzeyinin artmasıyla azalıyor. En düşük refah düzeyinde yüzde 87, en yüksek refah düzeyinde yüzde 71.
ORTADOĞU Anadolu (yüzde 56) ve Güneydoğu Anadolu'da (yüzde 51) yaşayan kadınlar eşlerinden daha az eğitimliyken, Ege Bölgesi'nde kadınların yüzde 67'si, Batı Anadolu'da yüzde 64'ü ve Akdeniz'de yüzde 65'i eşleri ile aynı ya da eşlerinden daha fazla eğitime sahip. En düşük eğitim düzeyindeki kadınlarda eşler arasındaki eğitim farkının en fazla olduğu görülüyor.
