Kısa Hikayeler: 4 Sevgili Günlük
Çok sıkıntılı bir işti şu ev taşımak. Koskoca bir evin bütün eşyalarını toparlamak,atılacakları ayırmak, kırılacakları sarıp sarmalamak,velhasıl evin altı üstüne gelecekti de hooop öbür evdeki yeni yerlerine bunlar tekrar yerleştirilecekti.
Çok sıkıntılı bir işti şu ev taşımak. Koskoca bir evin bütün eşyalarını toparlamak,atılacakları ayırmak, kırılacakları sarıp sarmalamak,velhasıl evin altı üstüne gelecekti de hooop öbür evdeki yeni yerlerine bunlar tekrar yerleştirilecekti. Hızla ilerleyen zamana daha yavaş ama uygun adımlarla ancak yetişebiliyorken, bu taşınma da nereden çıkmıştı. Kargo Şirketlerinden haberdardı ama biricik kitaplığını,kitaplarını onlar nasıl gruplayabilirlerdi ki?İyi ki de öyle yapmıştı,çünkü o kitaplığın altında bir kutuda duran günlüklerini başka zaman olsa eline almayacaktı belki.Yok yok bu taşınma iyi olmuştu..
Kutuyu açtı, özenle saklanmış günlükleri eski bir dost sevecenliğiyle göz kırptılar ona,kapıda bekletmeden içeriye buyur ettiler.Hangisiyle konuşacağını şaşırmışken,içlerinden rastgele seçtiği birini okumaya başladı:
"Sabah 09 da kalktım, kahvaltı yaptım, öğlen yemek yedim,okula gittim,arkadaşlarımla oynadım" tadındaki yazılar nihayet bulmuş; kendi tabiriyle ipe sapa gelir kılığa bürünmüş ve neredeyse haftada 1 gün değil, her gün yazılır olmuşlar.Öyle ki defterleri sayıca bir kutu eder olmuş.
Bunları okurken insanın en değerli hazinesinin hatıraları olduğunu bir kez daha gördü,üstelik bu hazineye ulaşmak için, sadece sayfaları çevirmesi yeterliydi.Söz uçar,yazı kalırdı.Günlüğü en yakın dostu oldu,dürüst ,yalansız, samimi.Hatta bir fotoğraf karesinden daha samimiydi çünkü duygu barındırıyordu içinde.Gülümsemeye gerek olmadan gerçek duyguları..
21 Ocak 'ta yazdığı yazı çok ilgisini çekti. Yazıda bahsedileni tamamen unutmuş olmanın hüznü kapladı içini.
