Kısa Hikâyeler 5: Bayramlık

Bu bayram da, anne oğul her bayram yaptıkları gibi, ilk iş olarak, sık sık ziyaret ettikleri mezarın başında dua ediyorlardı. Mezar taşında yazan doğum ve ölüm tarihi birbirine ne kadar da yakındı. Bir trafik kazasında hayatını kaybeden bu genç adamın yüzünü bile görmedikleri halde, ona karşı derin bir minnet ve saygı duyuyorlardı. Her bayram onları buraya çeken, bu duyguları ve minnet borçları değil miydi? Yaşlı kadın, oğluna sevgi ve şükür dolu gözlerle bakarken o günü hatırladı:

Üzerinde kocaman harflerle "ORGAN"  yazan kutu, özenle ve aceleyle taşınıyordu. Aslında taşınan, biten bir hayat, aynı zamanda yeni bir hayata göz kırpan bir umuttu.

Bir ekip, hastane koridorlarında kalabalığı yararcasına koşuyordu. İkisi taşıyor, diğerleri onlara yolu açıyor, hiçbir aksaklık yaşanmasın diye çabalarken, bir yandan da zamanla yarışıyorlardı. Zira çok önemli bir operasyon için, taşıdıkları bu kalbi ameliyathanede bekleyen ayrı bir ekip ve hayatı sadece bu operasyona bağlı olan bir hasta vardı. Uygun kalbin bulunduğu haberi gelir gelmez, ameliyathane hazırlanmış, hasta da operasyon için hazır edilmiş, son durum ve eksikler gözden geçiriliyordu.

"Kalbin büyümüş, bu yüzden de yetmezlik gelişmiş, bir süre sonra görevini yapamaz hale gelebilir. Yapılacak en doğru tedavi kalp nakli olur" demişti doktorlar. Ve dediklerine göre, kalp kaslarının doğuştan gelen yapısal bozukluğu sebebiyle yeterince kasılamamasına bağlı olarak, kalbin büyüyüp genişlemesi ile kalp yetmezliğine yol açan bir hastalıkmış bu. Son zamanlarda şikâyetleri iyice artmış, özellikle geceler nefes darlığı ile uyanmalar, kolay yorulmalar, göğüs ağrıları hayatını iyice etkilemeye başlamıştı. Gençti, hastalığı ortaya çıkınca askere alınmamış ve o yıl arkadaşlarını askere uğurlamıştı. Oysa askerlik yapmayı ne kadar çok istiyordu. En büyük hayali asker olmaktı.

YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYINIZ...