ÖLDÜREN İHMAL
EMİNE YILMAZ DERECİ
Bağrımızı yaktı, gelen felaket
Deprem öldürmüyor, öldüren ihmal
Devasa bir yara aldı memleket
Deprem öldürmüyor öldüren ihmal
Bir değil onlarca dağ taş yarıldı
Fay hattı kaç yerden birden kırıldı
Canlar beton ile kanla karıldı
Deprem öldürmüyor öldüren ihmal
Yüklenmiş tırlara dar geldi yollar
Yardım götürmekte yarıştı kullar
Enkaza gömüldü goncalar güller
Deprem öldürmüyor öldüren ihmal
Bazı binalar var dimdik ayakta
Bazısı dağılmış yolda yolakta
Gözyaşı kurumuş kalmış yanakta
Deprem öldürmüyor öldüren ihmal
Cehalet ülkemi hüzne daldırır
Nefes almaksızın durmaz saldırır
Kalpleri hüzünle, gamla doldurur
Deprem öldürmüyor öldüren ihmal
Yeter artık yeter, alınsın önlem
Kahrolsun karanlık, nur dolsun alem
Bilginin ışığı çözer problem
Deprem öldürmüyor öldüren ihmal
Bu kışın ardından gelecek bahar
Umudun tohumu yüreklerde var
Haydi durma sende bir yarayı sar
Deprem öldürmüyor öldüren ihmal
CANLAR HAŞLANDI
MEHMET AKKURT (ÇİRKİN)
Kazıldı kanallar cesetler doldu
Kolsuz bacaksız kefene kondu
Tazecik fidanlar gül gibi soldu
Feryadı figanla canlar haşlandı
Gece karanlığı uyku modunda
Umutlar kesildi demir kolunda
Yanıyor yürekler inan solunda
Tazecik yavrular canlar haşlandı
Yastadır Antep’im gel gör Maraş’ı
Hatay da veriyor canlı savaşı
İslahiye, Adıyaman candan kardaşı
Analar ağlıyor canlar haşlandı
Malatya, Adana Türkoğlu Urfa
Kırıkhan, Nurdağı Pazarcık rafa
Diyarbakır, Yayladağı geliyor safa
Dilsiz olan inan canlar haşlandı
İslahiye, çöktü, Besniy’i gel gör
Fulyası, ağlıyor kamerada gör
Uyduya çıkta bak Elbistan’ı gör
Toprakta yanıyor canlar haşlandı
Çirkinim dünyadan murat almadım
İnan ki bir yerde mekan kurmadım
Ölüm emri vaki haber salmadım
Feryadı figanla canlar haşlandı
BU KAHRAMANLAR
ŞÜKRAN BAYRAK
Ciğerimiz yandı koştu Mehmet'im
Düştü yola kazdı elle enkazı
Kırdı imanla bütün betonları
Ölüme atıldı BU KAHRAMANLAR..
Gecenin sürprizi geldi kapıya
Ev sallandı duman çöktü bacaya
Eş sarıldı can havliyle kocaya
Ölüme atıldı BU KAHRAMANLAR..
Lapa lapa kar yağıyor çok ayaz
Yürek yanıyor olmuş siyah beyaz
Acıyla geçecek dinleyin bu yaz
Ölümüne atıldı BU KAHRAMANLAR..
Vurulmuş gibi çöküyor binalar
Enkazda kalıyor güzel insanlar
Toz bulutuna karışıyor canlar
Ölümüne atıldı BU KAHRAMANLAR ..
Canlarını hiçe sayıp koştular
Canlı çıkınca sevinçten coştular
Ayakları yere sağlam bastılar
Ölümüne atıldı BU KAHRAMANLAR..
BUGÜN
SONGÜL AKYILDIZ
Kor düşen yüreğim dönmüş yangına.
Sığmıyor bedenler hiçbir kalıba.
Toprak isyan eder basmaz bağrına.
Bahtımıza güneş doğmadı bugün,
Etim kemiğimden davacı bugün.
Pare pare canlar binlere vardı.
Üstümüze yağan borandı, kardı.
Teselli bulacak nelerim kaldı?
Yıkıldı hevesler virane bugün,
Dilim damağımdan davacı bugün.
Dönülmez geceler kederindeyim.
Bilinmez kıymetim ederimdeyim.
Umutlar son bulur gör ne haldeyim.
İsyanlar sevince durmadı bugün,
Yaşlar gözlerimden davacı bugün.
Okunur selalar vahlar başıma,
Yakışır mı ölüm bu genç yaşıma?
Koyma beni koyma yalnız başıma.
Felek can yakmaya doymadı bugün,
Ömrüm azrailden davacı bugün.
Bize de biçare kullar desinler,
Anasız babasız canlar desinler.
Kefensiz yatıyor bunlar desinler,
Kabrimiz sessizce kazıldı bugün,
Ruhum bedenimden davacı bugün...
TAM ON İLDEN ATEŞ SARDI ÇEVREMİ
CENGİZ ÇELİK
Seksen bir il parçalandık savrulduk
Siz dondunuz bizse yandık kavrulduk
Bu güne dek ne kadarda mağrurduk
Tam on ilden ateş sardı çevremi
Toz duman görüyom bütün evreni
Maraş imiş bu depremin merkezi
Vatanda sancısı sardı herkesi
Türk, kürt, alevisi, lazı, çerkezi
Tam on ilden ateş sardı çevremi
Toz duman görüyom bütün evreni
İsim, isim ayırmadım neresi
Önemlimi memleketi yöresi
Hep bir canız, budur Türk’ün töresi
Tam on ilden ateş sardı çevremi
Toz duman görüyom bütün evreni
Bu vatanın neresinden geçeyim
Can yanıyor kimi kimden seçeyim
Ben bacımın yüzündeki peçeyim
Tam on ilden ateş sardı çevremi
Toz duman görüyom bütün evreni
Mezar oldu bir çoğuna evleri
Çoğunun kalmadı şehri köyleri
Kiminin kayboldu eşi beyleri
Tam on ilden ateş sardı çevremi
Toz duman görüyom bütün evreni
Yetim kaldı sabi küçük çocuklar
Isıtırmı battaniyeler gocuklar
Bakışları mahsun boncuk, boncuklar
Tam on ilden ateş sardı çevremi
Toz duman görüyom bütün evreni
Bir acı var öyle derin yaraymış
Yağan karın rengi bile karaymış
Bir çığlık var gardaşımdan naraymış
Tam on ilden ateş sardı çevremi
Toz duman görüyom bütün evreni
Memleketim öyle derin yastadır
Can evinden yara almış hastadır
Haykırışlar varki dosttan dostadır
Tam on ilden ateş sardı çevremi
Toz duman görüyom bütün evreni
Beyinler donduda zihin karıştı
Nemli gözler zaman ile yarıştı
Nice canlar acılarla sarıştı
Tam on ilden ateş sardı çevremi
Toz duman görüyom bütün evreni
Yollar geçit vermez çökmüş tarumar
Bir yanda ayaz bir yanda tipi kar
Elim ermez hanginize olam yar
Tam on ilden ateş sardı çevremi
Toz duman görüyom bütün evreni
Ta uzaktan iniltiyi dinlerim
Hissederim sizin ile inlerim
Acılarla perişansa binlerim
Tam on ilden ateş sardı çevremi
Toz duman görüyom bütün evreni
Değil ülke tüm insanlık koşuyor
Burkulan yürekler nasıl coşuyor
Beden canla can cananla yaşıyor
Tam on ilden ateş sardı çevremi
Toz duman görüyom bütün evreni
DEPREM'E ÜÇ AĞIT
NESİM CANAYTAN
Öen canlara ağıt
Yüreğim deprem yeri
Ölen ben öldüren ben
Giden gelirmi geri
Ölen ben öldüren ben
Yüreğim enkazda kaldı
Ölen ben öldüren ben
İhale Azraile kaldı
Ölen ben öldüren ben
Yüreğim cehenem gibi
Ölen ben öldüren ben
Acısı deldi geçti
Ölen ben öldüren ben
Maraş'a Ağıt
Maraştan bir haber geldi
Dediler ki Viran olmuş
Anne baba bacı gardaş
kucak kucağa ölmüş ...
(Oy, oy, oy, oy)
Maraştan bir haber geldi
Dediler ki her yer toz duman
Çocuk bebek torun dede
Dillerin de feryat figan
(Oy, oy, oy, oy, oy )
Maraştan bir haber geldi
Haberi yürekler yakar
Mezopotamya Anadolu
Bütün diller ağıt yakar
(Oy, oy, oy, oy)
Adıyaman'a Ağıt
Oy aman, aman, aman
Yıkıldı Adıyaman
Topraklar düştü üzerimize
Sanki durdu tüm zaman
Oy aman, aman, aman
Virane Adıyaman
Çocuklar yetim kaldı
Bu yükü taşıyamam
Oy aman, aman, aman
Kül oldu Adıyaman
Bebekler enkaz altında
Bu acı ile yaşayamam
Oy aman, aman, aman
Yandı Adıyaman
Çığlıklar halen kulağımda
Buna ben dayanamam.
