Mavi Şehrin Kalemleri

BAHAR SERENADI

ZELAL KIRAN

ümitlerin en güzeli seni beklemek

baharın kokusu dökülürken dünyaya

baş başa kalmak bir suyun kenarında

gökyüzü, ufuk ve denizin mavisi şahitken

bahar damıtır umudu çiçeğin yaprağında

gelinlik giyerken dağların eteği, rengarenk

ve ceylanların sevinci bir çocuk gibi şen

ah ne deyim, özlemin hepsinden güzel

kuşlar kanat çırpmış, giderler sonsuza

yeni gün, yeni mevsim, bahar tadı hayat

sensizliği giymiş ayakkabılar yollara düşer

gülüşün bulut olup yağmurlar yağdırır.

ALDANMA

NURAY ÜSTÜNDAĞ

Öyle durgun bakışlarıma aldanma benim

İçimde gök yarılmışçasına bir yağmur yağıyor

Yaz ortasında grinin en koyu tonu gökyüzü

Bir kadın durmuş caddenin orta yerinde

Az önce fön çektirdiği saçlarından düşen

Yağmur damlalarını sayıyor

Ne arabaların çarpma ihtimali

Ne de kim ne der kaygısı

Gözleri buğulu

İçinde patlayan küfürler yeryüzünü sarsıyor

Öyle gülümseyen yüzüme aldanma benim

Bir çocuk

Yoldan geçen kamyonun tekerlerine sıkışıp kalan topunu izliyor

Sessiz çığlıklarını duymamak için elleri kulaklarında

Onun için ağlıyor

Kimse görmese de

Bir anıt gibi

Bedeni çakılmış olduğu yere

Onunla gidiyor içi

Oyunu yarım

Kendi çaresizlik içinde

Öyle aldanma hemen dik duruşuma

Bir genç kızın babasını geçiriyorlar önünden

Bembeyaz bir çarşaf içinde

Üzerinden çekip almak istiyor bakışları

Yer sarsılıyor duvarlar çöküyor hayallerinin üzerine

Kalbinin ürkekliği ve titrek elleri

Dizlerinin güçsüzlüğüyle tanışıyor

Elleri dokunurken babasının soğuk ellerine

O an anlıyor düştüğünde uzanacak eli yitirdiğini

Düşerse kendi kalması gerektiğini

EL GİBİ

GÜLDEREN AKLIFAZLA

O kadar zordu ki bir ömür sana

Aşk ile yanarken arkadaş olmak

Hep şifa dileyip gönül yarana

El gibi uzaktan seyirci kalmak

En kötü gününde sarmak isteyip

Gözünün yaşıyla sende boğulmak

Mutluluk dilerken içini çekip

El gibi uzaktan seyirci kalmak

Gülüşü dünyama güneş doğana

Varlığı teselli  canda durana

Bir ömür sadece dostum olana

El gibi uzaktan seyirci kalmak

Seni sensiz yaşar ölürüm birgün

Bilmezsin aşk bende ömürlük sürgün

Bana ceza kesip verdiğin hüküm

El gibi uzaktan seyirci kalmak

NASILSIN

LEYLA KÖROĞLU

Nasıl mıyım?

Bende bilmiyorum nasıl olduğumu.

Bir gün hasadı unutulmuş ekin tarlası gibi

Bir gün nadasa bırakılmış toprak.

Bazı bazı nazar boncuğu gibi

Kıymetli hissediyorum kendimi.

Huzur, dinginlik ve akışa usulca teslimiyet misali

İnançla alınıp, bir yerlere tutturulan.

Bazı ipi kopup dağılan...

Nasıl mıyım?

İnan ki bende bilmiyorum nasıl olduğumu.

Bazen tencere tıkırdasa oynayasım geliyor

Bazen bir şarkının kublesinde yok oluyor ruhum.

Bir bakıyorum, neşe ile kırılan tabakların ortasında sirtaki yapıyor

Bir bakıyorum, kalaycının elinde hoyratça ovalanan tencereyim.

Nasıl mıyım?

Sana sorsam ordan nasıl gördüğünü

Anlatsan masal gibi, şiir okur gibi

Ya da sussan , kafam ses götürmediği vakit.

Gelsen mesela şimdi.

Hava güzel salıncağa bineriz belki

Ya da dur !

 Sormayı unuttum bu arada

Sen Nasılsın?

YOL VE GÜL

TAMER ŞARKAYA

Uzun bir yol günüydü

Ve sen beni çok çok

Güzel güzel öperdin

Soğuk bir yol günüydü

Sen beni sıcak sıcak

Uzun uzun öperdin

Her yöne giden bir yola çıkardım

Sen beni kelebek gibi

Yine boynumdan öperdin

Yolun en zor yerinde gelirdin

Beni öperdin yine gül gül

Güzel ve çok

Yeni bir yola çıkardım

Sen beni öyle bir öperdin

Öyle bir öperdin ki

Dirençle, umutla

HASRET GAM DOLUYUM

BÜLENT BAYSAL

Şikayet değil bu sadece nazım

Yine depreşti sol yanımda sızım

Gamzadeyim, geçti gamın da yazım

Ahu zara düştüm, sensiz yerdeyim

Kaybettim yönümü, nerden bileyim

Özlemin düştü ki harap bağlara

Kak gidek desem, kar yağmış dağlara

Meftaya döndüm, söz geçmez sağlara

Bilinmez bir evren, sensiz yerdeyim

Gönüle sen yazdım, nasıl sileyim

Yaban elde durdun, güne delirdim

Binlerce kez öldüm, öldüm dirildim

Yarım kaldım, hayaline sarıldım

Her günüm kış boran, dünya nerdeyim

Yarından bir haber, verde güleyim

İsyanımı yazsam, saza söylesem

Çileyi bülbüle, güle söylesem

Derdi son bir defa, dile söylesem

Hasret gam doluyum, sensiz yerdeyim

Elbet buda bir can, şimdi nedeyim.