Mavi Şehrin Kalemleri

Mavi Şehrin Kalemleri

Mavi Şehrin Kalemleri

BİR GARİP NİYAZ

EMİNE SAVAŞ

Güllerin seyranında ruhuma dolan şuâ

Gecenin serencamı Cânân görülsün diye

Akıp gönlüme doğru söylettiğin tek dua

Mâh'ımın nuru yansın, sâkîm yorulsun diye

 

Nedir bana teselli, ya da var mıdır söyle

Ah pespaye gençliğim, beni kandırıp eyle

Bir anlık muhabbeti tadamaz insan meyle

Gözümün hep gördüğü cânım vurulsun diye

 

Hümeyra sevdasında bir gönül teli olsam

Titrese ürkek ürkek nazla cezbeye dalsam

Varyok silinse arzdan kalbim ve bir ben kalsam

Yeter mi ki alevler varım kavrulsun diye

 

Masiva soluğundan, lütfeyle tatsın bu can

Kıskansın yerde gökte beni bütün ins ü can

Terk etsin azad etsin benlik denen o seccan

Aklı sattım rüzgâra hârım savrulsun diye

Mavi Şehrin Kalemleri

GÖRDÜN MÜ?

NURHAN USLU

Ey beni ateşe salıp kül eden

Sen, benim gözümle, seni gördün mü?

Ansızın bir anda tarumar eden

Sen, benim gözümle seni gördün mü?

 

Yağmursuz mevsimde yedi renk açan

Yıldızlar içinde, görünüp kaçan

Yolunu şaşırmış hercai uçan

Sen, benim gözümle seni gördün mü?

 

Çek, çek bitmiyor ki, bu naçar derdi

Hûma Sultan'ı sen, sanma ki erdi

Gönül gözleriyle bir seni gördü

Sen, benim gözümle seni gördün mü?

Mavi Şehrin Kalemleri

HAYAT

ERCAN SAĞLAM

Ne dedim ki kırıldın, neyini eksik ettim

Hep yanlış duraklarda indirdin beni hayat

Anlaşılır bir dille dedim her ne dediysem

Çok hatam oldu evet ama ne söylenir ki

Bilmezlikten geldim hep çünkü kadir bilirim

Seni yormak istemem, sen gelme ben gelirim

 

Meramın neydi hayat, seninle n'apayım ben

Biraz yüzüne gülsem tepeme biniyorsun

Sevimlisin amenna gözlerin gayet güzel

Omzuna dokununca sırtını dönüyorsun

Pencereni açık tut, sürpriz yapabilirim

Seni yormak istemem, sen gelme ben gelirim

 

Kaçtığın yetmedi mi köşe bucak elimden

Kaç kere yakaladım dediysem uçup gittin

Varlığı seviyorsun anladık ama neden

Yokluk kelimesini aklıma koyup gittin

Daha fazla kaçarsan senden kopabilirim

Seni yormak istemem, sen gelme ben gelirim

 

Gençlikte olanları unutalım ne olur

Gidip otur balkona hadi bir sandalye çek

Sana çünkü almadım kırılmasın çiçekler

Bu tohumu sev okşa gecenin sonuna dek

Ben mi? Bakma sen bana, yoldan sapabilirim

Seni yormak istemem, sen gelme ben gelirim

 

Adımına dikkat et kaldırımda yürürken

Yüksek topuk acıtır taşların da kalbi var

Gözlerini açık tut eğer kanmak istersen

Bir musluğa ağzını dayadığın zamanlar

Düşerim diye korkma, korkma tutabilirim

Seni yormak istemem, sen gelme ben gelirim

 

Acın taze, bilirim; acılar bayatlamaz

Kalbindeki gülücük ömrünce eksilmesin

Solmasın saçlarında parlayan ay ışığı

Süre tuttum; ölmezsem yaklaşık yirmi beş yıl

Yirmi dört saat sonra orda olabilirim

Seni yormak istemem, sen gelme ben gelirim

Mavi Şehrin Kalemleri

SEVDİM DE GİTTİ

BİRGÜL BAĞIŞ TEKİN

Yaşadım hayatı gülmedi yüzüm.

Yarimden başka hiç görmedi gözüm.

Kadere yetmedi benim de sözüm.

Duygularım çöküp yar  benden gitti.

 

Elimde kalmadı yardan bir eser.

İsmini andıkça nefesim keser.

Evim ocağım yar bak benden küser.

Sevgiler tükendi yar benden gitti.

 

Yüzüme bakmıyor sinemde dertler.

Ayırdı bizleri zalim namertler.

Çoğaldı kafeste tutmuyor bentler.

Viran oldu beden yar benden gitti.

Mavi Şehrin Kalemleri

İSTEMEM

ÖMER EKİNCİ MİCİNGİRT

Yelken açtım yalnızlığa kederden

Hüzünlüyüm başka soru istemem

Kaygılarım belki yazı kaderden

Gül kokmayan pembe moru istemem

 

İzzet nerde kelimeler pek arsız

Müntesipler ıstırapsız duyarsız

Saat bozuk yelkovanlar ayarsız

Dudak büken şaşı körü istemem

 

Söz kısaldı ş’ir tat almaz felekten

Seyre daldım fısıldar gelecekten

Zihnim yorgun geçirildik elekten

İsmim hak der tersiz varı istemem

 

Kalem taşıyamaz yazamam direk

Ümmet enkaz gibi dayanmaz yürek

Sabır diliyorum boyun eğerek

Ah taşıyan alın teri istemem

 

Gözyaşlarım tek sermayem tâatim

Mecnun gibi vâhta geçti sıhhatim

Sarsılıyor bir nefeslik hayatim

Şairlikmiş alın geri istemem

 

İstemen ben fakat lâkin amalı

Sokağım ben yırtık sırtı yamalı

Câmi önü kovalıyor hamalı

Sağır vicdan dilsiz sürü istemem

 

Dost bağına pür edeple girilir

Tevazuuyla rızasına erilir

Riyâ haset gösterişler sorulur

Kulluk yeter başka yeri istemem

Mavi Şehrin Kalemleri

DURMA YAŞA!

NURAY ÖNGEÇ

Demir attın bu dünyaya bir zaman

Geldin gördün hayat yükü kocaman

Dert eyleme yaşam olsa da yaman

Durma yaşa hızla geçiyor zaman

 

Dün geçti bilinmez yarın bugün var

Sen koymazsan karşında durmaz duvar

Bilirsin kötülüğü sevgi kovar

Durma yaşa hızla geçiyor zaman

 

Bir sarmaşık gibi sarıl sevgiye

İyi düşün düşme hiç yenilgiye

Şarkı söyle ruhundaki ezgiyle

Durma yaşa hızla geçiyor zaman

 

Sen insansın  sakın ola unutma

İçindeki iyiliği kurutma

Aklını dinle kalbini de uyutma

Durma yaşa hızla geçiyor zaman

 

Bu dünya hanında ayılmalısın

Kinden öfkeden arınmalısın

Hayata ruhunla sarılmalısın

Durma yaşa hızla geçiyor zaman

 

Bir ağaç ol sağlam bas hep yerlere

Köklerini salıp uzat diplere

Dallarını açıp ulaş göklere

Durma yaşa hızla geçiyor zaman

Mavi Şehrin Kalemleri

NERDESİN?

DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL

Yine bugün deli esti rüzgârın

Hasretin yakıyor gülüm nerdesin?

Başım dumanlandı sardı efkârın

Çeşmim kan akıyor gülüm nerdesin?

 

Dut yemiş bülbül mü  oldu dillerin

Kalem tutmuyor mu  narin ellerin

Senin de Fırat'a döner sellerin!!

Hicranın yıkıyor gülüm  nerdesin?

 

Eksilmez dünyanın Veli,  delisi

Rakipler eline geçmiş  kalesi

Yıllandı bitmiyor gönül  çilesi

Dertler bel büküyor gülüm nerdesin?

 

Ne baharı gördüm ne de yaz geldi

Yolunu beklerken birden güz geldi

Zülüfler tarumar  kışı tez geldi

Yokluğun sıkıyor gülüm nerdesin?

 

Yolunu gözlemek  sürgünden beter

Dermanım kesildi sinem yas tutar

Gülmeyi unuttum, dert katar katar

Kederin çöküyor gülüm  nerdesin?

 

Şinel'imden geçtim, sana büründüm

El aleme  şirin, mesut  göründüm

Sevdamın  nârında yandım arındım

Hayalin bakıyor gülüm  nerdesin ?

Mavi Şehrin Kalemleri

YÜREĞİ YANIK MEMLEKETİM

SELMA MERİÇ

Ah benim boynu bükük

Kalbi kırık

Bağrı yanık memleketim

Anasını yitirmiş öksüzüm Babasını yitirmiş, yetimim

Biliyorum

Yüreğin harman yeri

Ne söylesem teselli etmez seni

Seninde ışıkların söndü

Karanlığa gömülmüş akşamların

Baharı yaşamadın kar yağdı kışa döndü.

Yüreğin kanıyor

Canın yanıyor.

Sarılacak kanayan yaraların var.

 

Kara bulutlar kalkacak üzerinden

Aydınlanacak yarınlar

Güneş yine doğacak Bey dağların ardından.

Çocuklar yine koşup oynayacak sokaklarında

Bahar gelecek

Yine yeşerecek

Çiçek açacak kayısı ağaçların

Bakmadan Geçme