AH BE ANNE
ŞENAY TEK
Yalandı oysa
Her şey yalan
Dinliyorduk
doğrulara göz yumarak
Susuyorduk
sözlere kurşun damıtarak
Yalandı işte
Mutluyduk oysa
Gülüyorduk
Sağımız solumuz çiceklenmiş
Karmı yağmış
Boran rüzgar
Dışarısı ayazdı
Mutluyduk
bağ bahçe yeşillik
bize hayat bahardı
Bahardı işte
Suçluyduk oysa
Vurulmuştuk upuzun
Gömleğimiz kanlıydı
Kahırlıydık
Aglamakliydi gözlerimiz
Uzaktaydi umutlar
Belki ölüm de
Uzaktaydik çok uzak
Uzaktık işte
Güzeldik oysa
Gençtik deli kanlıydık
Begonya kokardı saçlarımız
Yumuşaktı çimenler
Gümüşiydi hani
Güneş
Biz uyanmadan dogmazdı
Yıldızlar parlardı
Bakınca gökyüzüne binbir göz
Yıldızlar göz kırpardı
Uzatınca ellerimizi
Elma toplar gibi
Düşerdi başımıza yıldızlar
Yıldızlar işte
Ah be anne
Yalanmışız oysa
Doğmamış çocuklarmışız
Ninni söylediğin çocuklar
Bizler hiç yokmuşuz oysa
Gün doğmamış üzerimize
Bahar şenligi kurulmuş
Dar Ağacımızın yamacına çoktan
Ölümsüz olmuşuz
Ölmüşüz hiç yoktan
Ölmüşüz işte....
ANNE
İZZET IRMAK
Doğurdun emzirdin büyüttün beni
Kucağında geçti her günüm anne
Güzel ninnilerle uyuttun beni
Sevgisiz olmadı bir günüm anne
Sensiz mevsimlerin güzü gibiyim
Sulara yazılmış yazı gibiyim
Dertli ozanların sazı gibiyim
Senden uzaklarda sürgünüm anne
Sıcacık yüreğin çiçek destesi
Gözlerin gönlümün anlam ustası
Bütün şiirlerin sensin bestesi
Dilinde bitmeyen türkünüm anne
Geçmişin sızısı hiç silinmiyor
Alın yazısına bal çalınmıyor
İnsanın değeri pek bilinmiyor
Biraz da bu yüzden durgunum anne
İzzet'im boğuldum kendi suçumda
Manayı kaybettim yittim biçimde
Dalgalarla boğuştum kendi içimde
Hayat sahnesinde yorgunum anne
ANAM
ZEYNEP KILIÇ
Ana hakkın ödenmez bilirim ama
Mekanın nur cennet olsun anam.
Üzdümse seni kusura bakma
Mekanın nur cennet olsun anam.
**
Dokuz ay taşıdın beni karnında,
Ağladımsa doyurdun beni anında
Sarılmak isterdim sana şu anda.
Mekanın nur cennet olsun anam.
**
Kendin aç durdun bizi doyurdun,
Her kötülükten sen bizi korudun
Irgat tarlasında buğday savurdun
Mekanın nur cennet olsun anam..
**
Seni çok severdim bunu bilirdin,
Sende beni anam diye severdin.
Elde güzel elbiseler dikerdin
Mekanın nur cennet olsun anam.
**
Senin sevgine kıymet biçilmez,
Her şeyden geçilir senden geçilmez,
Ana hakkı hiç bir şeyle ölçülmez,
Mekanın nur cennet olsun anam.
**
Sen ak sütünle beni emzirdin,
Yanından ayırmadın beni gezdirdin,
Okuttun öğrettin yazı yazdırdın,
Mekanın nur cennet olsun anam.
**
Zeyno Can'ım gitse de can anan senin.,
Sözlerin dudağında bal anam benim,
cennettir yerin anam bilirim senin,
Mekanın nur cennet olsun anam..
BİLMİYORLAR ANNE
AYŞE YAKUP
Kelimeler kifayetsiz
Dilim lâl oldu şimdi.
Kollarım boş, sensiz kaldı şimdi.
Hayallerim yok, toprak aldı şimdi.
Koyabilsem başımı göğsüne
Çekebilsem kokunu içime
Seninle öylece kalabilsem ANNE
Yüzün yüzümde
Nefesin nefesimde
Rüyalara dalsam seninle, hiç uyanmasam ANNE, hiç uyanmasam..!
Bugünlerde hep seni anıyorum
Uzun uzun cümleler kuruyorum
Sonra kendimle konuşuyorum
Seni anlatıyorum bana ANNE, seni..!
Nasıl mutlu oluyorum!
Nasıl övünüyorum seninle, bir bilsen!
Yüzüm cennet bahçesi oluyor
Güllerin yüzümde açarken!
Bir bilsen ANNE, ahh bir bilsen..!
Neler neler var içimde.
Ateş düştü yüreğime, alev oldum yandım!
Gözümün feri söndü!
Kör oldum karanlıklarda kaldım.
Yüzüm gülmüyor sensiz.
İntizarım var bu aleme..!
Bilmiyorlar kederimi!
Benim sende eksik olduğumu!
Senin bende hasretini, bilmiyorlar ANNE..!
Sana son bakışımı, son öpüşümü.
Kokunu son kez içime çekişimi.
Ben, kanadı kırık kuşlar gibi!
Kırılan kanadamın, sen olduğunu bilmiyorlar ANNE..!
Seni ne kadar çok özlediğimi!
Her yerde deli-divane seni aradığımı!
Dayanacak gücüm kalmadığnı
Bilmiyorlar ANNE..!
Bilmiyorlar ANNE..!
ANNEMİN SESİ
GÜLÇİN YAĞMUR AKBULUT
Annem sesleniyor gökyüzünden
saçlarımda geziniyor parmak uçları
Hıçkırıklar içinde şarabi bir akşam
mendilimde yaralı kırlangıç yüreği
Ayazında üşüdüğüm
derin bir ummana akıyor zaman
Bahçeleri arıyor içimin yağmuru
yumuşak bir elin şefkatli gözlerini
Anıların sofrasında
kayan bir yıldız sancısı
Birazdan sabah olur
kuşlarla beraber öpüyorum alnından seni
BİR ANNE KALBİ AF UÇURUMUDUR
NEVİN AKTEKİN GÜLFIRAT
Evin işçisidir anne biriciktir
Yolu sevgi yolu emek özdeştir
Anneler sevince beklemez taktir
Bir anne kalbi af uçurumudur
Yanlışa gidince yol eleştirir
Sakince davranıp doğru sevdirir
Ola ki sapınca haddi bildirir
Bir anne kalbi af uçurumudur
Eve geç gelince olur pirpiri
Evlad yokken olur günü zifiri
Arada kızsada kıymaz hiçbiri
Bir anne kalbi af uçurumudur
Anne dediğimiz bir sanatçıdır
En güzel eseri ile kalandır
Canımızdan öte kıymetli candır
Bir anne kalbi af uçurumudur
Yüreği sevgiyle ne hoş kapsayan
Varlığıyla yaşamı bize bağlayan
Mutluluk ateşi yakıp sağlayan
Bir anne kalbi af uçurumudur
Sevgidar
BÜYÜT BENİ ANNE
SEZAİ AKÇALI
Büyüt beni anne,
Çıyanlarla doldu kabirler,
Koyma beni yanlarına,
Üşüşmesinler bedenimin üstüne.
Büyüt beni anne,
Diyarbakırda cesareti öğret.
Mardinde saygıyı her inanışa,
Rıhada dik duruşu İbrahim gibi.
Büyüt beni anne,
Mavi gözlü bir çok olayım,
Bir sahile vurmasın beni dalgalar,
Küçük bir mülteci teknesine mecbur eyleme.
Büyüt beni anne,
Açlıktan ağlayan çocuğa yardıma gönder,
Bir güç yükle bana ne olursun,
Fakirlik denen kötü role son vereyim.
Büyüt beni anne,
İnsanı sevdir bana ayırmadan.
Kürt deme,Türk deme sadece insan de,
Öğretme mezhepleri,bilmeyeyim Alevi yada Sunniyi.
Büyüt beni anne,
Dar ağacında Seyit Rıza,
Bizans Surlarında Hasan olayım,
Benden olan değil,benden olmayanda olayım.
Büyüt beni anne,
Verme beni çocuk yaşımda bir adama,
Saçlarımı tara sadece,Sen okşa başımı,
Okşatma bedenimi sakın kimseye.
Büyüt beni anne,
Yakmasınlar bedenimi yol boylarında,
Sıkmasınlar kafama sokak ortasında,
Saçım uzun olsun,aklım zaten uzun,
Caniler,sapıklar nasıl yenilir,sen öğret bana.
Büyüt beni anne,
Hiçbir ana evladını gömmesin diye ne yapmalıyım,
Kardeşi kardeşe tekrar nasıl sevdiririm,
Bir ülke var biliyorum hepimize yeten,
Elleri biri birine tekrar nasıl kavuştururum.
Büyüt beni anne,
Aydınlığı önüme ver,karanlık kalsın geride,
Çocukları büyüt,yeşersin toprağımda,
Yarınımızı zındanlara mahkum etme.
Büyüt beni anne,
Sevdam insan olsun,yolum insanlık,
İyiliği merhameti ek yüreğime,
Kötülük kül olsun savrulsun bilinmeze,
Dünya sadece çocukların olsun.
ANNE OLMAK..!
NECLA KARATEKİN
Anne olmak kiminde dildedir..
Kimi özde annedir annelik belki meslek değildir ama.. Anne dünyanın yükünü taşımaktır sırtından yüreğinde taşır hayatı..
Evladını kanatlarıyla sarar sarmalar..
Esen rüzgardan yelden güneşin sıcağından esirger ..
Ayağı taşa dokunmasın diye dilinde hep duayla bakar ardından..
Anne yanlız çocuklar büyüyünce tamam görevimizi buraya kadar diyemez..
Askere giden evladını hasretle özlemle ardından duaları eksik etmez..
Göz yaşını içine akıtır evladı görüp üzülmesin diye istemez..
Kız çocuğu başka güzel annesinin göz bebegidir..
Dünyada sanki o annenin çocukları vardır
Tüm annelerde hep aynı duygu onları gözetip korumak bilmem iç güdümü Allahın annelere armağanımıdır ..
Anne olmak dünyanın en güzel duygusudur heranne için..
Evlat dünyanın hiç bir yerinde yetişmeyen cennet meyvesidir..
Allahın bir lütufudur onsuz hayatın manası anlamı olmaz..
Tüm anneler böyle bilir ..
Anne olmak dünyada en güzel mükaffatır..
Belkide en güzel armağan Allahın bize verdiği müjdeler
Cennet annelerin ayakları altındadır..
