SENİNLE SENSİZ
AYŞEGÜL GÖK
Seni tanıdığım gün tamamlandım demiştim
Sen benim eksik yanım yarımım yarım...
Bir o kadar da uzak
Oysa sen bana çok uzaktan,
Elini uzatsan yanımda hissedecektim,
Oysa yanımda olmana rağmen Kilometrelerce uzaktaymışsında anlamadım ,
Yada anlamak istemedim ne bileyim.
Sevgi kaf dağı kadar uzakmış meğer
Bir olmak bütün olmak için
Sevgi dolu yürek taşımak gerek,
Bazen aşk herşey
Bazende sevgi olmadan hiçbir şey
Ben o yürekte değilsem eğer,
Sensiz kalmayı göze alıp
Karanlıklar ülkesinde bir ömür,
Mahkum olmayı göze almışım meğer...
YAMA
NURULLAH ÖZDEMİR
Dünyanın en eski delisi benim
Akıl yırtık fikir yırtık can yırtık
Çürümüş de dikiş tutmaz bedenim
Yürek yırtık damar yırtık kan yırtık
Nefes nefes soluyorum tüm anı
Altı üstü içi dışı her yanı
Zaman ile yamıyorum zamanı
Yarın yırtık bugün yırtık dün yırtık
Pencerem daracık yetmez güneşe
Hane-i sineme ağyâr kâm neşe
Yıldızlar boyanmış hınzır ateşe
Fecir yırtık sabah yırtık gün yırtık
Dilimde yangın var sesim dumanlı
Kalbimi katlettim gözlerim kanlı
Fikrim kıyl u kalde düşüncem zanlı
Rüya yırtık kâbus yırtık san yırtık
Karınca cüsseme dev saldırmakta
Başımda bilmem kaç cin fıldırmakta
Derimin içine cam doldurmakta
İlik yırtık kemik yırtık ten yırtık
Tersim dümdüz sağım solum çöl dolu
Araftayım dağarcığım kül dolu
Adım başı tuzak dolu zül dolu
İniş yırtık çıkış yırtık yön yırtık
Narmânî'yim iki renge boyandım
Üç kapılı dört dergâhta uyandım
Beş baş tacı altı şerh'e inandım
Mevki yırtık makam yırtık şan yırtık
GELECEKSİN DİYE BEKLİYORUM YAR
HAVVA KESKİN
Gözlerim kapıda kulağım seste,
Geleceksin diye bekliyorum yar,
Canımı verirken o son nefeste,
Geleceksin diye bekliyorum yar,
Sen varsin dilimde her bir hecede,
Azrail başımda bir acelede,
Ecele dur dedim dur bu gecede,
Geleceksin diye bekliyorum yar,
Gelip yüreğimi öyle delerek,
Yine gözlerime baksan gülerek,
O günlerin hatrı vardır diyerek
Geleceksin diye bekliyorum yar,
Yok öyle bir sabah yok öyle ruşan,
Bir ruhum var şimdi göklere koşan
Öyle bitkinim ki öyle perişan,
Geleceksin diye bekliyorum yar,
Hey benim sevgilim içimdeki köz,
Gelde sana olsun dilimde son söz,
Bitmeden mecalim kapanmadan göz,
Geleceksin diye bekliyorum yar.
TESADÜF
GÜLDEREN AKLIFAZLA
Bir küçük kaçamak yandan bir bakış
O nasıl zerafet ruhumu yakış
Yüzünde işlenmiş en güzel nakış
Ne olur bir daha karşıma çıksan
Tesadüf diyelim ama sen bilme
İçimde kor olmuş yangını külle
İstersen aşkıma karşılık verme
Ne olur bir daha karşıma çık sen
Uzaktan bakarım hiç üzmem seni
Nurdan bir şaheser seyreder gibi
Vuruldum aşkına hor görme emi
Ne olur bir daha karşıma çık sen
Geçtiğin yollarda bekler dururum
Aşkının uğruna deli olurum
Nere de arasam nerde bulurum
Ne olur bir daha karşıma çık sen
SAÇLARINDA MEVSİM
RESUL KARAHAN
Sevda yoksuluna hesap sorulmaz
Vurun yüreğine susar, darılmaz
Düşün böylesi de hayra yorulmaz
Saçlarında mevsim kışa yönelmiş.
Süzersin mehtabı inceden ince
Yıldızlar üzülür buruk sevince
Yüreği göklerde Ağrı’dan önce
Saçlarında mevsim kışa yönelmiş.
Aynalar karşında darbeyi vurur
Yürekte alevler teni kavurur
Rüzgâr bile başka başka savurur
Saçlarında mevsim kışa yönelmiş.
Gençliğin baharı ne güzel çağdı
Umutlar tükenmez kocaman dağdı
Mevsimin ilk karı sana mı yağdı?
Saçlarında mevsim kışa yönelmiş.
Bu fırtına dinmez feryadı dinle
Fayda etmez artık bin kere inle
Gözlerin görmesin okşa elinle
Saçlarında mevsim kışa yönelmiş.
Omuzlara düşen teller üşüyor
Gerçeği söyleyen diller üşüyor
Taraklar üşüyor, eller üşüyor
Saçlarında mevsim kışa yönelmiş.
İSTERDİM
DEMET AKYÜREK
Yüreğimdeki kalp kırıklarını,
Kaldırıp atmak isterdim.
Yılların yorgunluklarıyla birlikte
Sonsuzluğa bırakmak isterdim.
Öyle çok, öyle çok isterdim ki
Artık huzurla uyumayı:
Kararlarda bikarar olmayı:
Yolları yakın, gecelerde sabah olmayı isterdim.
Hangi zamanlar olmadı ki
Acımasın yüreğim.
Yüreğinde kanayan yaraları,
Kalp otağında biriktirdiğin acıları,
Sonsuz boşluklarda yok olmasını,
Nasıl istedim.
Soğuk rüzgarların, artık bana doğru esmemesini,
Yağmurların artık beni de ıslatmasını,
Ne çok isterdim, yüreğim ne çok isterdim.
Ne çok isterdim, yaşanan acıların yaşanmamasını,
Hayatlardan, keşkeleri çıkarmayı,
Umutların bir yağmur olup üzerimize yağmasını,
Çok geç mi kalmışız yüreğim?
Çok mu geç?
Dualarımızı Rabbime, kuş kanadıyla göndermişiz.
Çok mu geç kalmış ,o kuş bilmiyorum?
Yoksa, daha vaktimi gelmemişti huzurların?
Bizler mi kıymet bilemedik yoksa.
Bizler sadece ağladık ta dimdik mi duramadık?
Biz bu hayatı taşıyamadık mı yüreğim ,taşıyamadık mı?
Çareler bulamadık mı ,yoksa çare olamadık mı?
Hüzünleri sonsuzluğa bırakamadık mı?
Cesur mu olamadık, bu hayatta?
Yüreğimiz için yaşayamadık mı?
Hep incittiler mi seni yüreğim?
Ömrünün taşlı yollarında...
O kadar isterdim ki!
Bitirmeyi artık bitirmeyi acıları...
Kaç vurgunlar olacak hayatında?
Daha kaç kurşun saplanacak, bu yorgun yüreğine?
Yeter diyecek mi, bu hayat artık?
Yeter, artık bitsin bu yorgunluklar!
Yeniden kalkmayı becerebilecek mi?
Bu yorgun yürek, becerebilecek mi?
Öyle çok isterdim ki, yüreğim öyle çok,
Biriktirdiğim acıları defnetmek isterdim.
Mevtlerin mevta olduğu, o yorgun yüreğime,
Kapıların aralanmasını isterdim, güzelliklere...
Daha gidecek çok yolumuzun olmasını isterdim, be yüreğim,
Sonsuz mutlulukların doğmasını isterdim,
Yorgun yüreklere ...
ADI MAHREM
GÜL KAÇAR
Nasıl anlatayım seni
Bana Verdiğin mutluluğun resmi
Gök kuşağının yedi renginde
Yüreğimde yol bulup
Gamzelerimde hep çiçek açıyor..
Ve sen
Hala farkında değilsin
Kuru dudaklarımın çatlaklarına bıraktığın
O muhteşem damlalara...
Biz seninle birlikte
Güneş ve ay gibiydik
Sen gece ben gündüz..
Bir bütündük seninle
Kara bulutlara inat
Açardı yedi renkte gökkuşağı
Gülerdi hep yüzümüze..
Sen gibiydi
Ben gibiydi
Rüya gibiydi herşey
Ve
Sen hep gecede kaldın
Ben ise
sana hasret yaşadım ve yaşlandım..
Suçlu kimdi
sen mi?
ben mi ?
Oysa biz
Aramızdaki sevgiye
Hep inandık
Sen gece koydun adını
Ben ise güneş
Adı aşktı
Adı mahremdi
üzerini örtük
Hapsettik gün ışığı görmemiş kör kuyulara
Başka Seslere kulağımız sağır
Gözümüz başkalarına hep kördü
Sol göğsümüzde atıp durdu
Usul usul ve Sessizce....
Şimdi vebalini atıp üstüme kaçma
Son çukurda ayağımın biri
Vakit geldi
Önce alnından öpüyorum seni
Sonra kaleme bırakıyorum son sözü
Bırak şiir yazsın adını
Adı hep mahremdi...
NEFESİN SENİN Mİ SANDIN?
HÜLYA KARS RUK - İNGİLTERE
Örfle muamele et
Affetmek haktır elbet
Haramsa cana yanlış
Gönüle helal miymiş ?
Mülkün sahibi vardır
Tapuda yazdır yazdır
Doğruyla eğri vardır
Her bir göz senin miymiş?
Varlığı çok mu saydın
Yokluktan olan andın
Hiçken bir nefes aldın
Dünya senin mi sandın?
Varı olduran vardır
Yoku dolduran vardır
Kâmili yoran vardır
Himmet tende mi sandın?
Oldum da deme sakın
Şâhittir adın yazın
Sessizin sesi yakın
Nefesin senin mi sandın?
