Mavi Şehrin Kalemleri

Mavi Şehrin Kalemleri

VAKTİ HAZAN

MEHMET BAŞ

Yükünü yüklenen gidiyor burdan

Bir şehir içinde bin şehir vardır

Kolay mı ayrılık anadan yardan

Dünya dedikleri koca mezardır

 

Solgun bir resimdir yarin saçları

Ne yapsın başına konmuş taçları

Mizana konar mı gayri suçları

Sevmemek bir günah sevilmek ardır

 

Sevgiler çiçektir nefretler diken

Nerede yar için gözyaşı döken

Akşamdır ansızın gelip de çöken

Gönül sevmelerden gayri bizardır

 

Unut diyorsun ya haydi sen unut

Seven yüreğimde biter mi umut

Ne bilsin toprağı gökteki bulut

Kimi gün yağmurdur kimi gün kardır

 

Var mıdır yarına var mıdır senet

Hesaplar kitaplar tükenir elbet

Gelir vakti hazan biter muhabbet

Dünya can satılan eski pazardır

Mavi Şehrin Kalemleri

ANAM

TUNCER TÜRKSOY

Küllükte karasaçma elerken

Yeşmağı ağzına çekip gülerken

Bebeyini toprağıyla belerken

Haldan şikayeti olmayan Anam

 

Kalıçla ırgatlıkta deste alırken

Aradığını zar zor bulurken

Koca çiçi halburla elerken

Oturupda vah demeyen Anam

 

Sabun yoktu başında kili

Çalışırdı o nasırlı eli

Önünde önlük kuşaklı beli

Edepli hayalı vay canım Anam

 

Zor idi muhanetin kapısı

En kötü lafı eşşek sıpası

Ne şiddeti nede elde sopası

Merhamet doluydu canım Anam

 

Çeşmeye elinde çocuğun bezi

Güneşten yanardı o teni yüzü

Ne tatil bilirdi nede bir gezi

Utanır yüzünü dönmeyen Anam

 

Anam yattığın yer nur olsun.

Mavi Şehrin Kalemleri

BU SON VEDA

DERYA GÜLTEKİN

Sırf sen

Ete kemiğe bürünme diye

Ne çok şiirim

Sessiz,

Sözsüz,

En acısı da

Sensiz göç etti

Gönül ülkemden...

 

Ey sevgili!

 

Sırf sen

Ete kemiğe bürünme diye

Kaç defa

Veda ettim,

Vazgeçtim,

Gittim kendimden

Kopardım canımı

Tarumar deli gönlümden de

Yine de

Gidemedim ben senden...

 

Ey sevgili!

 

Varsın ayrılan yollar olsun

Varsın esip geçen rüzgar olsun

Kopan, göçen

Taş olsun toprak olsun...

Elin arın dediği dizine dursun

Sen oldukça bu  yüreğin içinde

Son vedam küllensin  bedenimde

Son vedam vuslat olsun kaderde.

Mavi Şehrin Kalemleri

KAYBETTİK

AVNİ TEMİZ

O gün seni sevmiyorum dedin ya;

Sen aşkını, ben aklımı kaybettim.

Sen ki bana bu cevabı verdin ya;

Ben aklımı, sen aşkını kaybettin.

 

Gönül feryat etti, dal yaprak döktü,

Sandım ki birisi kalbimi söktü,

Dağlar sanki o an üstüme çöktü;

Sen aşkını, ben aklımı kaybettim.

 

Geçmedi ki günler, gamlı, tasalı,

Kaldım bir başıma Mecnun misali,

Mutlu biten var mı sevda masalı?

Ben aklımı, sen aşkını kaybettin.

 

Sevda tohumunu kalbime ektim,

Hasret denen kahrı, bir ömür çektim,

Aşklar hep masalmış, ne bilecektim;

Sen aşkını, ben aklımı kaybettim.

 

Kurduğum hayaller döndü düşlere,

Baharı görmeden daldım kışlara,

Yıllarca başımı vurdum taşlara;

Ben aklımı, sen aşkını kaybettin.

Mavi Şehrin Kalemleri

AĞLADI ANILAR ...

ORHAN TAMTÜRK

Kalmadı takvimde yapraklar bitti

Canlandı gözümde anılar bugün

Kimi gönül kırdı kimi de gitti

Ağladı anılar mazide bugün .

 

Sanmayın saçıma düşenler kardı

Düştüğüm ateşler sönmeyen hardı

Göğsüm kafesine sandım ki dardı

Ağladı anılar mazide bugün .

 

Sıkmaktan dişlerin hepsini döktüm

Bir bilseniz kalbi kaç kere söktüm

Ben böyle değildim birdense çöktüm

Ağladı anılar mazide bugün .

 

Sol yanımda ağrı arttıkça arttı

Ağır geldi başım gövdemi tarttı

Belki de dünyadan yok olmam şarttı

Ağladı anılar mazide bugün .

 

Yalanmış sevgi aşk koskoca yalan

Tükendi yıllarım hep oldu talan

Ağaran saçlardı hatıra kalan

Ağladı anılar mazide bugün .

 

Hüzünlerin Şairi

Mavi Şehrin Kalemleri

VUR BENDE KALSIN

HAMİT KARACA

Kıyamam ben sana tek söz etmeye

Kur bana tuzağı, kur bende kalsın

Güldür beni ele, yeni yetmeye

Kır benim kalbimi,  kır bende kalsın

 

Gücenmem kederin beni bulursa

Yaşamam  yüreğin elin olursa

Dönersin hatadan bana kalırsa

Vur bana hançeri, vur bende kalsın

 

Silahtan farkı yok nükteli sözün

Bendeki yanışı görmedi gözün

Varsın senden gelsin kederle hüzün

Yor benim kalbimi,  yor bende kalsın

 

Anladım sevgisiz  aşksız bir hiçim

Ben sana tutuldum, sevdim o biçim

Tuzları döküver ver  acısın içim

Dür benim acımı  dür bende kalsın

 

Santim santim doğra tüketip beni

Dünyaya sığmazdın sevmiştim seni

Ne yaptım ben sana sevmistin hani

Sür bıçak bağrıma,  sür bende kalsın

 

Yalvarip dururum    arşı alaya

Dilekler diledim  her gün Mevla'ya

Başımı  koydun sen  türlü belâya

Sor benim son sözüm, sor bende kalsın

 

Sılama hasretim gurbettir çilem

Art arda yıkıldım ben nasıl gülem

Yaşanan gerçeğim değil ki hilem

Kor benim içimde,   kor bende kalsın

 

Ateşten farkı yok   çıkan nefesim

Yanardağ misali  göğüs kafesim

Aşkın ilmek olmuş  bitmiş hevesim

Yâr benim kalbimi,   yâr bende kalsın

Mavi Şehrin Kalemleri

NEDİR BİZE LAZIM OLAN?

FUAT OSKAY

Partisi, takımı, fırkası mı

Sandığı, fonu, sendikası mı?

 

Dini, mezhebi, cemiyeti mi

Dili, rengi, ırkı, cibiliyeti mi?

 

Bankada kayıtlı parası mı

Uluslararası sertifikası mı?

 

Yöresi, mahallesi, memleketi mi

Apoleti, rozeti, unvanı, etiketi mi?

 

Sağı, solu, kuşağı, ciheti mi

Vakfı, referansı, meşguliyeti mi?

 

Dıştan albenili görünse de sureti

Var mıdır ki bunların hiçbir kıymeti

 

Bize lazım olan illa ki kaabiliyeti

Ehliyeti, liyakati, iyi niyet ve samimiyeti

Mavi Şehrin Kalemleri

KUŞUN  BİLE CANI VAR

AŞIK RASİM GENÇ

Bir kurşun atıp da öldürüyorsun

Bilmezmisin uçan kuşun canı var

Pusuya yatıp da öldürüyorsun

Bilmezmisin uçan kuşun kanı var

 

Kimi kanat çırpar uçar havada

Kimi sürüsüyle gezer ovada

Yavru anasını bekler yuvada

Onlarında yuvası var hanı var

 

Ürkek olur pıtırtıdan kaçarlar

Çıkar yücelere pervaz açarlar

Sabah erken yuvalardan uçarlar

Onlarında ağaran bir tanı var

 

bekle kuşlar suyu içsin sen içme

Namluyu doğrultup bir hedef seçme

Eğer insan isen kuş deyip geçme

Onlarında acıyan bir yanı var

 

Havalanıp yükseklere yetsinler

Gidip sürüsüne haber etsinler

Öldürmeyin her seherde ötsünler

Rasim der kuş ile türlü anı var

Bakmadan Geçme