Mavi Şehrin Kalemleri

Mavi Şehrin Kalemleri

SEVDİĞİM

ŞENAY TEK

Meltemde uçuşan saçlarına konan kelebeği kıskandığımsın. Çocuk ruhuna düşen kederini sevdiğim, kahrın kahrımdır bil isterim.

Yıllar yormasın diye aylara düşman baktığım, günlerin içinde bir tek doğduğun günü bayram bildiğim.

Ne garipliğim gelir aklıma, ne annesizliğimden söz ederim sen varken yanımda.

 Rüyalarım hep senli geceler, sabahlarım gözlerinin gülüşü, güneşi sevişim hep bundan.

Papatya kokulum, sonsuz gökyüzünün tarlalarında, gökkuşağına salıncak kurduğum, küçücük kız çocuğu, küçücüğüm, küçücük yüreğinden öptüğüm. Dünyayı kucaklamak gibi bir Şey seni sevmek, zincir vurulmuş kalbimin en bahtlı tutuklusu, gardiyanına aşk bir divaneyim.

 Utangaç ruhumdan dam itip akıttığım gözyaşlarım, inci mercan taşıdır, taç gibi taktiğim başına, kölen olmayı çoktan kabul ettiğim. 

 Hiç bir edebi hatırı yoktur duygularımın, senden esirgediğim. 

Kupkuru bir gözle baktıkça yüreklene, kendimi sende, seni kendimde sevdiğim. 

Mektebi var midir sevmenin, filmlerdi görmediğim.

Vakti zamanı midir bilmem ki seni sevmenin.

Kelimelerim fakir kalıyor düşündükçe çimen yeşili gözlerini.

Bir sabah çiği, düşerken nemli yastığıma, seni sonsuz bir aşkın ortasına atıveresim gelir.

Ondan sonrası fezada kaybolmak sevdiğim, varlığın bana ölümsüzlük iksiri,

Seni sevmek, heyelan, seni sevmek kar, tipi, boran,

Seni sevmek bana ne hoş gelir.

 

Sevdiğim

Son verirken hayali satırlarıma, 

hatırıma tek sen gelir,

Bir sen gelir.

Sivas’ın sarı yeşil bozkırında,

Sen geçersin gözlerimden.

Gözlerinden öperim...

Mavi Şehrin Kalemleri

DİL BANA KÜSTÜ

NURULLAH ÖZDEMİR

Gönül bülbül oldu bir arzu için

Hâzân vurdu soldu gül bana küstü

Ya bunca hengâme bu figan niçin?

Diken engel oldu dal bana küstü

 

Taş oldu yüreğim alıştı zâra

Otağ oldu başım türlü efkâra

Ne vakit kavuşmak istesem yâra

Dağlar engel oldu yol bana küstü

 

Yalancı dünyanın seyrine daldım

Zevkine aldandım kendimi saldım

Gün akşam oldu ben yalnız kaldım

Hem dertli hem dertsiz kul bana küstü

 

Kerem'i söndürdüm gözyaşım ile

Faş ettim sırrını düşürdüm dile

Mecnûn hicap etti bende ki hâle

Leylâ dudak büktü çöl bana küstü

 

Bilmem kaç padişah bilmem kaç kral

Hayat taksimine yazmış kaç kural

Narmânî sen gel de Hakk'tan ruhsat al

Boşuna dövünen dîl bana küstü

Mavi Şehrin Kalemleri

ŞAİR OLMAK

NURCAN YÜKSEL

Bugün gene şiir havasındayım

Kalemim durmuyor elim durmuyor

Şöyle birde şair edasındayım

Kalemim durmuyor elim durmuyor

 

Aklımdan geçiyor türlü konular

Burnuma geliyor çeşit kokular

Hasretimi yazsam vuslat mı bilmem

Kalemim durmuyor elim durmuyor

 

Düşünüyorum memleket konusumu

Şiirde  sevdanın aşkın dokusumu

Yoksa yalnız bir garibin öyküsümü

Kalemim durmuyor elim durmuyor

 

Öyle yazayımki kimse küsmesin

Sevgi olsun özümüz kini bilmesin

Kimse kimseyi sakın üzmesin

Kalemim durmuyor elim durmuyor

 

Sevdayı yazsam sayfalar yetmez

Ayrılık desem gözyaşım dinmez

Neşelensem gülsem içimden gelmez

Kalemim durmuyor elim durmuyor

 

Ölümü anlatsam elim titriyor 

Ayrılığı desem sözüm yetmiyor

Hasreti yazarsam içim sızlıyor 

Kalemim durmuyor elim durmuyor

 

Şiir benim hayatımın özüdür

Kalemim de duyguların sözüdür

Mısralarım sevdaların yüküdür

Kalemim durmuyor elim durmuyor

Mavi Şehrin Kalemleri

ÖLÜNCE BİTECEK ÇEKTİĞİM ÇİLE 

GÜLVANİ – SONGÜL ALTINKAYNAK

Gam meleği pençesini yakamdan

Alınca bitecek çektiğim çile 

Gönül orkestrası Acemaşiran

Çalınca bitecek çektiğim çile 

 

Kınalı kuzumdan gayrısı yalan

Onunla yapacak mutluluk tavan

Senelerden beri aklımı yoran

Gelince bitecek çektiğim çile 

 

Nokta koyup hiç sönmeyen ataşa

Son vererek kem talihle savaşa

Yıllar sonra düşlenenle baş başa 

Gülünce bitecek çektiğim çile 

 

Fani bedenime kazmadan makber

Gerçeğe dönünce muştulu haber

Rüyalara sevdiğimle beraber 

Dalınca bitecek çektiğim çile 

 

Yaşatarak gözlerime hülyayı

Koklayarak canla aynı havayı

Canımı acıtan derde devayı

Bulunca bitecek çektiğim çile

 

Gerçek edip hayallerin hasını

İşittirip can paremin sesini

Beklenen ses kulağımın pasını

Silince bitecek çektiğim çile 

 

Beklediğim Hızır vermiyor müjde

Kesiliyor umutlarım gitgide

Gülvani’yem bu dünyada belki de

Ölünce bitecek çektiğim çile 

Mavi Şehrin Kalemleri

İYİ DEĞİLİM ANNE

DEMET AKYÜREK

İyi değilim anne

 

Ben artık iyi değilim biliyor musun?

Gözlerimi boşluğa bakarken yakalıyorum.

Bom boş bakıyor artık gözlerim yüreğim

Ben umutlarımı biriktirmiştim yıllarca

Ne umutlarım vardı benimde biliyor musun?

 

Ne hayallerim zamana karıştı

Zamanlar yoldaşım oldu yüreğimde

Zamanlarım zamanlarıma karıştı

 

İyi değilim anne

 

Bir şey düşünemez oldum,

Düşündüğümü sanıyorum ben sadece

Bazen esiyor deli rüzgarlarım

Esiyor sanıyorum meltemler

Sadece kendini gösteriyor biliyorum.

 

Gözlerimle yağmurlar yarışıyor şu sıra

Ben daha çok yağıyorum diyorlar sanki

Kendince konuşuyorlar biliyorum.

 

İyi değilim anne

 

Benim için döktü yapraklarını ağaçlar

Kel kel oldu ağaçlar doğada

Yeşillikler yarini grilere bıraktı biliyor musun?

Her yer hazan oldu yüreğim

Her yer hazan oldu...

 

Süpürür mü acaba süpürür mü diyorum.

Yürekteki hazanı yüreğim

Yağan yağmurlar temizler mi düşünceleri

 

İyi değilim anne

 

Boşluklarda gözlerimi ağlarken yakalıyorum

Önüne geçmesem yağmurlara dönüşecek gözyaşlarım

Hep gözlerim suçlu biliyor musun?

Ben ağlamıyorum ki hiç

Gözlerim laftan anlamıyor

 

Hep kıpkırmızı dolaşıyorum sokaklarda

Görmüyor artık gözlerim

Feri söndü benim de gözlerimin biliyor musun?

 

İyi değilim anne

 

Bazen bir heyecan kaplıyor yüreğimi

Susturuluyorum kim olduğunu bilemediğim düşüncelerce

Onlar suçlu hep ben istiyorum aslında

Yüreğim küsmüş ne kadar çabalasam da olmuyor

Yüreğimi güldüremiyorum .

 

Kırılmış her organım birbirine

Hayata küsmüşüm haberim de yok

Nasıl kırılan bardağı yerine koyamazsan

Parçalarını toplayamazsan

 

Tuzla buz olmuş hayaller toplanamıyor işte

Dediğin gibi anne oluruna bırakılıyor hayat

Ben hiç iyi değilim anne

Toplayamıyorum toparlanamıyorum anne...

Mavi Şehrin Kalemleri

HAKSIZ KAZANCIN ATEŞTİR, BİLESİN 

ABDULNASIR TUNÇ 

Vicdansızca atarsın kazığını

Haksız kazancın ateştir,bilesin 

Yutarsın,halkın hayati rızkını

Haksız kazancın ateştir,bilesin 

 

Fahiş fiyat,Ramazan hediyesi(!)

Böyle bir vicdansızlık,neyin nesi ?

Tipin mümin,kalbin fahiş hanesi

Haksız kazancın ateştir,bilesin 

 

Fitre,zekati mihnetle verirsin

Verirken,başkasını kemirirsin

Sevabtan ırak,günah kazanırsın

Haksız kazancın ateştir,bilesin 

 

Çirkinliğine,garibanlar tanık

Ardına bırakırsın,kalbi kırık 

Sanki kulağına haram,hıçkırık 

Haksız kazancın ateştir,bilesin 

 

Nice insan,kıvranırken yokluktan 

Metelik çıkmaz,dopdolu kasandan

Karnın toktur,anlamazsın açlıktan 

Haksız kazancın ateştir,bilesin 

 

Sofranızda,sayısızca bol nimet

Kendin şaşkın,neden kopmaz kıyamet ?

Gönül hanenizde,olmaz saadet

Haksız kazancın ateştir,bilesin 

 

İftar davetinde,zengin yakının 

Anlamı olmaz,iftar sofrasının

Riyakâr sofranla,şenlenmez barkın

Haksız kazancın ateştir,bilesin   

 

Kulağın kapalı her söz,ikaza

Kulun hakkıyla,durursun namaza

Kutlu gününde,düşersin maraza

Haksız kazancın ateştir,bilesin 

 

Kafirin,kutsal gününde indirim

Bizde,boyunlar büktüren bindirim

Şirin sözle,seni dürüst bilirdim

Haksız kazancın ateştir,bilesin 

 

Tunç der; Kitabım kabul etmez hata

Din,dahil edilemez kabahata

Mutlak hesap sorulur,son etapta

Haksız kazancın ateştir,bilesin 

O1.03.2025 Van

Mavi Şehrin Kalemleri

ÇİÇEĞİM

ARİF KUŞ

Nazlı çiçeğim nazlanma,

Görünüşüme aldanma,

Gün geçti ömrüm geçiyor,

Pişmanlık duyup ağlama,

 

Sevdim seni sen sevbeni,

At göğsünden dert kederi,

Neyleyim sensiz deryayı,

Ben göçünce sen ağlama,

 

İsteğim rengin solmasın,

Hüzün sana bulaşmasın,

Gözlerinden yaş akmasın,

Hep mutlu ol sen çiçeğim.

02/03/2025

Bakmadan Geçme