Herkesin bildiği covid-19 hastalığının ilk tespit edildiği Mart ayının 11’inden bu yana ülkece uyguladığımız bir dizi önlemin başında (çalışmak zorunda olanlar dışında) herkesin evinde kalması, zorunlu olmadıkça dışarı çıkmaması geliyor. Küresel boyutta böylesine etkili, böylesine hızlı yayılan ve yoğun ölüm riski taşıyan Covid-19, sayılı salgınlardan biri olarak tarihe geçecektir. Konu sağlık olunca da elbette en önemli yük sağlık çalışanlarının omuzlarında. Ailemdeki sağlık çalışanlarından da bildiğim kadarıyla, onlar canları pahasına, kendi yaşantılarından ödün vererek işlerinin başında. En küçüğünden, en büyüğüne hepsine milletçe minnettarız.
Eğitim camiasının bir üyesi olarak bizler de beklenmedik bir şekilde eğitim-öğretime önce ara verip daha sonra ilköğretimden yükseköğretime kadar her kademede uzaktan eğitim yöntemini ülkece uygulamak zorunda kaldık. Sayılı denebilecek alanlarda bir süredir kullanılıyor olduğu halde, her alanda uzaktan eğitim yapmak ve bunu kısa süre içerisinde uygulayabilmek çok kolay bir iş değildi. Aslında günümüzde genel ağ (internet) üzerinden yapılan (Fransızca l’éducation en ligne, İngilizceonlineeducation) uzaktan eğitim ülkemizde tarihsel olarak bakıldığında mektupla öğretim dönemlerine kadar gitmektedir. İletişim yollarının gelişimiyle beraber yıllar önce mektupla yapılan eğitimle başlayan bu yöntem günümüzde yerini artık uzaktan eğitime yani genelağ üzerinden eğitim ve öğretime bırakmış durumda. Eğitim kurumlarımızda faklı uygulamalar kullanılarak gerçekleştirilen bu eğitim, ilk başlarda bir takım aksaklıklara neden olmakla beraber giderek daha yetkin bir hal almaktadır.
