Selda Bağcan Van'da duygu dolu anlar yaşadı

Evren Doğruer

Gevaş’ta düzenlenen Doğunun ilk ve tek gençlik festivali Gezgin Fest Van konserinden sonra  1951-57 yılları arasında Van’ın  bir köyüne hayvanları aşılamaya giderken mikrop kapıp tifo hastalığından vefat eden, babası Selim Bağcan’ın Garipler  Mezarlığındaki  kabrini ziyaret eden Selda Bağcan duygulu anlar yaşadı.   

Veteriner baba Selim Bağcan, ilkokul öğretmeni Fevziye Bağcan’ın ikinci çocukları olarak Muğla’da dünyaya gelen, daha minik bir bebekken ailesiyle birlikte Van’a gelen Selda Bağcan, babasından dolayı Van'a derin bir sevgi duyuyor.

 Babasının mezarının bakımsız olduğunu söyleyen Bağcan, “Babam 1957 yılında veterinerlik görevini Van’da yürütürken vefat etti. Babam vefat ettiğinde ben henüz üç yaşındaydım. Babam vefat ettikten sonra arkadaşları mezar yaptırmışlardı. Ama şu an mezarı kötü gördüm. Talimat verdim mezarı yaptırıyoruz" dedi.

BAĞCAN AİLESİNİN VAN HİKÂYESİ

Gazeteci Soner Yalçın Sözcü gazetesinde yayınlanan  “Cumhuriyet’in güçlü sesi: BAĞCANLAR”   başlıklı yazısında ailenin hikayesi anlatılırken Van’a özel bir vurgu yapıyor.

 Yıl, 1951…

Ankara Tren Garı… Misafirlerini Van'a yolcu etmeye gelen kişi, Ankara'nın en kudretli isimlerinden; Naci Perkel! Dönemin milli istihbarat teşkilatı Milli Emniyet Hizmetleri (MEH) Başkanı. Misafirleri kimdi? Eşi Saime Perkel'in yeğeni ilkokul öğretmeni Fevziye Bağcan ve eşi veteriner Selim Bağcan. 11.09.2018 Soner Yalçın: Cumhuriyet’in güçlü sesi: Hatıra fotoğrafı çekiliyor; büyük ağabey Savaş ile onun küçüğü Sezer arasındaki güzel kız çocuk Selda. Annenin kucağında Serter Bağcan... Fotoğraf karesinde gülümseyerek bakan genç kadın; Fevziye Bağcan'ın ağabeyi makine yüksek mühendisi Tevfik Madakbaş'ın eşi Hatice… Madakbaşlar….

 Veteriner Selim Bağcan ile öğretmen Fevziye Bağcan'ın ilk görev yeri Afyon Bolvadin oldu.

 Yıl, 1941.

 İlk çocukları Savaş doğdu.

Dört yıl sonra Sezer dünyaya geldi. Aile kısa bir süre İslahiye'de görev yaptı. Sonra tayinleri Muğla'ya çıktı. Selda 1948'de ve Serter 1950'de Menteşe Mahallesi'nde doğdu.

Sürekli müzik seslerinin geldiği eski Rum eviydi burası. Baba Selim Bağcan, keman, mandolin, saksafon, flüt çalıyordu. Sesi de güzeldi… Mutluydular. Tayinleri Van'a çıktı. “Torpil yaptıralım” diye bir an düşünmediler; Cumhuriyet kuşağıydı onlar! Ancak… Van'da acı bekliyordu aileyi…

Yıl, 1957…

Bağcan ailesi altı yıldır Van'da… Yine bir fotoğraf karesi… Selim Bağcan sadece veterinerlik yapmadı; Van'da müzik grupları kurdu. Sadece kendi çocuklarına değil, birçok Vanlı çocuğa müzik aleti çalmayı öğretti. Selda aynı zamanda ilkokulun trampet takımındaydı.

Bağcan Ailesi'nin hayatı o yıl 20 Kasım'da karardı… Selim Bağcan gittiği köyde tifoya yakalandı. Kurtarılamadı. Van'da defnedildi. Fevziye Bağcan, çocuklarını alıp Ankara'ya döndü. Ablası Aliye Seren'i Gaziosmanpaşa'daki evinin alt katına yerleşti.

Fevziye Hanım 2.5 yıl çalışamadı.

Selda'nın Ankara'da elinden tutan sanatçı Alpay oldu. Selda'yı Fecri Ebcioğlu ile tanıştırdı. Fakat… Selda lise ikinci sınıfta kalınca annesi müziği yasakladı! A.Ü. Fen Fakültesi'ni kazanacağı yılları bekleyecekti… Bir kadın hayatını değiştirdi… Saniye Can Ankara Radyosu sanatçısıydı. “Annem Entari Almış” türküsüyle çıkış yapmıştı. Ankara'daki evi sanatçıların buluşma merkeziydi. Selda gitarla türkü söylemeyi bu evde öğrendi.

Selda Bağcan kendisiyle yapılan başka bir söyleşi de müzikle ilişkisi ve babasından söz ederrken şunları söylüyor: ” Babam çok iyi bir müzisyendi aynı zamanda. Bütün enstrümanları çalardı. Ben küçükken okullarda mandolin meşhurdu. Babam bana mandolin öğretti notalarla. Daha ilkokula gitmeden mandolin öğrendim, notalı bir şekilde üstelik. Keşke evde piyano olsaymış. Bu dediklerim Van’da gerçekleşti. Van’da bir veterinerin evinde piyano olması çok absürt olurdu herhâlde. Aristokrat bir aile değiliz. Memur çocuğuyuz. Dolayısıyla babamdan geliyor müzik. Makedonya’da da ailede hafızlar varmış. Aileden geliyor genetik bir şekilde. Ağbilerde de var.