Sesleniyorum... Duy Beni..
Hayat ne kadar güzel birşeysin sen... Seninle nefes almayıda, hıçkıra hıçkıra ağlamayı da, gözlerimden yaşlar gelene kadar gülmeyi de ,sınırsız hayaller kurmayı da, nefesim yetene kadar kahkahalar atmayı da çok seviyorum..
Hayat dediğin şey bugün dür... Oysaki düşündüğümüz hep yarındır... Ömrümüz sürekli bir şeyleri yarına ertelemekle geçiyor. Hayallerimizi, umutlarımızı ,sevdiklerimizi, inançlarımızı, affetmeyi hep yarına erteliyoruz. Ancak bütün bunları yaparken en önemli şeyi unutuyoruz. Neyi mi ? Yaşanacak kaç yarınımız olduğunu bilmediğimizi. İşte bunu akıl edemiyoruz. Sürekli alışkanlıklarımızı, vazgeçemediklerimizi sorguluyoruz. Nelere alışmıyor ki insan. Ne alışmam dediklerine... Ne unutulmuş sözlere...Ne asla yapmam, yaptıramazlar denilenlere... Ne görmezsem ölürüm deyip ,görmedikçe ölmediklerimize... Nelere alışıyor insan; alıştıkça şaşırdığı ne çok şeye. Ne uykusuz gecelere, kişilere.. Bugün yatağına yattığında seni uyutmayan şeyler, dün bir güzel ayakta uyutan şeyler değilmiydi? Yazık ediyoruz kendimize, ömrümüze... Mutlu olmaktan, sevmekten, sevilmekten hep kaçıyoruz.Öyle çok korkuyoruz ki kendimiz olmaktan, elalem ne der yargısından, ya kızarsa, küserse, artık beni sevmezse diye ne çok korkuyoruz doğrularımızdan. Peki hayat dediğin bugün dedik ohalde zamanı gelmedimi SESLENİYORUM demenin... İçinizde biriktirdiğiniz yüklerinizi atmanın, hafiflemenin zamanı gelmedi mi? Gelin birlikte seslenelim.
SESLENİYORUM... DUY BENİ...
Sevgili tepeme çıkardıklarım, hakettiğinden çok daha fazla değer verdiklerim, yüzveripte astar isteyenlerim, kendini dünyanın merkezi zannedenlerim, yaşına başına hürmet edip sustuklarım, yaradandan ötürü yaptıklarını yuttuklarım, hatır gönül için yanımda tuttuklarım, iyi niyetimi enayilik sananlar, nezaketimi pasiflik sayanlar, zoru görünce yanımdan kaçanlar... Hadi yine iyisiniz hepinizi affediyorum... Bundan sonra kirli kalabalığınızda olmaktansa temiz yalnızlığımı seçiyorum.. Bu hayat benim, yarısını başkaları için yaşadım geri kalanını kendim için yaşıyacağım ve bu gemiden mutlu ineceğim;demenin zamanı gelmedi mi.. Bırakın hayattan çok fazla şey beklemeyi.
Varsın bazı şeyler tam olmasın. Nasılsa emir komuta sizde... Sağlığınız yerindeyse , sevdikleriniz hayattaysa, sabahları uyanacak bir nedeniniz varsa, hele birde başınızı yaslayabileceğiniz bir gönüldaşınız, yürek harmanınız varsa; varsın fazlası olmasın... Unutmayın tekrarı olmayan tek şey zamandır.. Kıymetini bilin..
Gözümün görmediği ama yüreğimin hissettiği tüm gönül dostlarıma aydınlık yarınlar diliyorum.
Sevgiyle kalın..
