Sevmek üzerine çeşitlemeler
Akşamdan telefonumun zil sesini Selvi boylum al yazmalım filminin duygu yüklü müziğine ayarlamıştım. Şimdi okuduğunuz bu yazıyı o müziği dinleyerek yazıyorum.Siz de okuyunca o müziğe kulak verir misiniz?
Akşamdan telefonumun zil sesini Selvi boylum al yazmalım filminin duygu yüklü müziğine ayarlamıştım. Şimdi okuduğunuz bu yazıyı o müziği dinleyerek yazıyorum.Siz de okuyunca o müziğe kulak verir misiniz?
Güneşli ama soğuk bir Şubat günü Antalya da bindiğim tramvay tıka basa doluydu. Yanda sıralanan mavi koltuklardan fırlayan bir genç koluma dokunup; yerini verince, sıcacık bir gülümsemeyle teşekkür edip oturdum.
İstasyonları bir bir geçerken tramvay, telefonum çaldı. Tam açmaya çalışırken yerini veren genç:
"Amca bırak çalsın, sonra açarsın."Dedi.
Telefonumun ekranında inatla arayan bankalardan birinin adı yazılı olduğu için gencin dileğine uydum. Saniyeler içinde olsa da o güzel sevda müziği tramvayın içinde yayıldı. Günlerden Şubat 14 ya ayakta olanların sempatik bakışları üzerimdeydi. Biraz utandım mı ne bunu fark eden gençlerden biri:
"Hay yaşa amca." Dedi.
Amca sözüne kendisini hep on sekizinde hisseden ve kafası bozulanlardan olduğum için es geçtim gencin amca sözcüğünü. O güzel müzik ayakta olan, oturan yolculara sanki sihirli bir değnek olup değmişçesine suratlarındaki gergin çizgileri yok etmiş gibiydi.
*****
Aşkın ve sevdanın kadim yurdu Anadolu insanı biraz gariptir. Sevmesini göstermeyi gurur sayar, seviyorum demeyi öteler.
Bugün hala yurdumuzun birçok yerinde gelinler kayın pederlerinin yanında yavrularını okşayıp sevemez. Sevdiği adamının ya da kadınının gözlerinin içine bakamaz.
Mesela rahmeti babamın, anama sevdiğini gösteren bir sözcüğünü hiç işitmedim. Anam da hep bu eksiklikten olmalı ki babama adıyla, ya da içinden geçen bir isim yerine:
"Herif!"Der geçerdi.
Şimdi o aklıma geldiğinde sosyal medyada hayli beğeni toplayan paylaşımları anımsıyorum.
"Babam sana hiç çiçek verdi mi?" Diye sorduğu anası şöyle yanıt verir:
"Aldığı bütün elbiselerde çiçek vardı."
Ya da:
Cesur bir Anadolu babası, yarine şöyle der:
"Adını dağlara yazacağım."
Kocamış yari yanıt verir:
"Yakın bir yere yaz gözlerim uzağı seçmiyor."
*****
Okulumuzda şiir, kompozisyon gibi yarışmaların seçici komisyondayım. Milli Eğitim sevgi konulu bir şiir ve kompozisyon yarışması düzenlemiş. Sıra şiirlere geldiğinde elenen şiirleri bir daha gözden geçirdim. Biraz çirkince bir yazıyla olsa da güzel bir şiir ancak başlığı yok diye seçilmemiş.
Şöyle başlamıştı mısraları:
"Ben annemi seviyorum/Kardeşlerimi seviyorum/Ağaçları seviyorum/Yurdumu seviyorum"
Ve ne varsa yaşadıkları arasında her şeyi seviyorum diye yazmış öğrenci.Kağıdın arkasındaki adını ve sınıfını küçük bir kağıda yazıp yardımcı personele öğrenciyi çağırmasını istedim.
