Tövbe...

Yüce Yaratıcıya inanan bir toplum, yapılan yanlışlardan, işlenen günahlardan kurtulmak için, saf ve samimi tövbe edip, hayatına tertemiz bembeyaz sayfa açarak, kendi içinde zalim, adam kayırmacı, kendinden olmayanı dışlayıcı ve benzeri özelliklerini terkedip, yepyeni bir yaşama adım atma girişiminin hayata geçirmesinin adıdır yönetim değişikliği...

Öyle ki  bu değişiklik manen yapıldığı gibi, iman adalet terazisi ölçüsünde madden de yapılması kaçınılmaz hale gelir.

Günümüz insanının en büyük acziyeti maddi hayatını manevi hayatının önüne koymasından kaynaklanmaktadır. İbadetin sadece ibadethanelere, seccadelere, tavaflara, iftarlara, dildeki şehadetlere, yolda dilenciye bir lira sadakalara sığdırmak ne Kur'an-ı Hakimi anlamakla ne de Hz. Peygamber'in yaşantısıyla tam olarak doğru orantılı olabilir.

Elbetteki bahsettiğim ibadetler yapılmalı zaten farz olan görevlerimizdendir. Lakin sosyal hayata uygulamadığımız zaman bugünkü gibi sıkıntılar ortaya çıkmaktadır. Bu da çok tehlikelidir. Toplumun gösteriş amacı taşıyan ibadetleri  riyakarlığa yol açar, açıyorda..

Hayatında yönetim değişikliği yapan insanlar; komşusu açken kendisi tok gezemez, kardeşi hakkında kem söz edemez, gönül kırıcı, ayrımcı olamaz, her hareketini vicdan ölçüsünde değerlendirerek doğru yönde hareket eder, zulme boyun eğmez rıza göstermez, haktan hukuktan eşitlikten adaletten yana durur ve hayatını bu minval üzerine dizayn eder.

Kendi görüşünde olmayana hakaret edemez, eline bir imkân geçtiğinde kendinden fazla ihtiyacı olanı düşünür. Kendisinden çok fazla ihtiyacı olduğu halde torpil ve benzeri yollara başvurarak sayısız taklalar atarak başkasının hakkını kendisine ve yakınına yediremez.

Sözün doğrusunu söyler, malına haram katmaz, infaktan kaçınmaz.

Velhasıl kelam sözün özü şudur ki; böyle manevi atmosferi yüksek günlerde, yanlışlara yüz çevirerek doğrulara dönerek, nasuh tövbe edip, geçmişe sünger çekerek, geleceğe tertemiz gözlerle ve tertemiz izlerle yürümektir.

Rabbim nasuh tövbe edenlerden eylesin inşallah.