Van Gölü İncileri

PAYLAŞ

12.01.2024 22:34
Güncelleme: 12.01.2024 22:34

Mehmet İzciEditör

TAKİP ET

SABAH YAKIN DEĞİL Mİ?

MEHMET OSMANOĞLU

yıldızlar yağmalanmış sancılı gökyüzünden

hoyratça koparılmış bahçesinden çiçekler

buğulu bakışları alevden bir ok gibi

ıslak kirpikleriyle kutlu şafağı bekler

zulme meydan okuyan o/nurlu tebessümler

içimize bir nefes serinlik bağışlıyor

dualar dökülüyor aralayan geceyi

eski/meyen bir şarkı dudaklarda başlıyor

o Rahman ki dilerse azizün züntigamdır

gök ordusu salar da alır intikamını

"eyne ya Selahaddin"* çığlığıyla muaccel

kondurur omzumuza asrın imtihanını

nebiler bergüzarı yâr edilmiş ağyara

çıldırtan bir rahatlık sızmada göğsümüzden

iki eli ecdâdın yakamızda asılı

bu bizim günahımız, bu bizim yüzümüzden

ilk secdenin izleri mabetler tepesinde

isra'nın menzilinde ışıldayan cemaat

taşında toprağında kutlu ayak izleri

ve bir gül esintisi soluğu âb-ı hayat

uzak değil müjdeler "sabah yakın değil mi" *

küfrün azgın kalesi sarsılmakta gün be gün

Ali'nin ve Ömer'in ruhu pervaz etmekte

bir intikam çığlığı göğü kaplıyor bugün

kalk ve dirilt kalbini son Resul'ün ümmeti

ebabiller gözlemek değil şimdi beklenen

beklenen, şehadete ta ezelden tutkulu

kor bakışlı yiğitler bu aşkla yüreklenen

şimdi ufuklarında bir nevbahar gizlenir

ve kutlu semasında zafer yüklü bulutlar

koparılan her çiçek her bahar filizlenir

her gecenin sonunda güneş yeniden doğar.

* "eyne ya Selahaddin" : "Selahaddin nerede?"

AH BAYIM...

ŞİFANUR ÖZÇELİK ŞİRİN

"Onca sevgiye rağmen kalbi filizlenmemişse toprağı sen değilsindir. “demiş Rahmetli Cahit Zarifoğlu. Biz de şairin dilinden . “Bugün dağların dumanı aralandı, hoş geldin…” diyoruz.

Ah bayım… Hayatınız seçtiğiniz kadındır demişsiniz!

"Zevkli bir kadına rastlarsanız zevkiniz, bilgili bir kadına rastlarsanız bilginiz, esprili bir kadına rastlarsanız espriniz, zeki bir kadına rastlarsanız zekânız gelişir; yeni huysuzluklar, kaprisler, kavga nedenleri, acılar da öğrenirsiniz. Hayat, kutsal kitaplarda anlatıldığı gibi kat kattır; Babil’in asma bahçeleri gibi teraslar halinde yükselir. Bir terastan bir terasa sizi kadınlar götürür. Ve bugün durduğunuz teras, seyrettiğiniz manzara, gördüğünüz hayat, yanınızdaki kadının terası, manzarası, hayatıdır; hayatın hangi katında durduğunuzu, yanınızdaki kadının durduğu kat belirler. Hayatınız, seçtiğiniz kadındır... 'Bir kadın değil. Bir hayat seçersiniz çünkü..” demişsiniz. (A.ALTAN)

Ne de güzel söylemişsiniz. Biz hanımlar İçin bu yazınızı yorarsak eğer; bence hayatımız seçtiğimiz erkektir derim. Erkek , kadının hayatını daha fazla etkiler / Hatta kaderi olur bayım...

Bazı erkekler vardır ki; Kadına değer vererek onu yüreklendirir.

Bir taç gibi başında taşırken mutlu olurlar.

Annem derdi ki kızım sevmek gerek yüreği güzel olanı. Para, mal, mülk tükenir yükü ağırdır. Taşıması zillettir. Güzellik ve yakışıklılık bir zaman sonra sırra karışır seninle durmaz. Zordur. Ama merhametli bir bakış öyle mi;

O seninle bir ömür boyu eş tutar.

Yoluna yol, canına yâren, gönlüne huzur olur.

İlla seveceksen merhameti çok olanı sev, sarıl.

Çünkü merhamet ; bir babayı en iyi baba yapar. Bir eş’i en cömert yol arkadaşı yapar. Erkeğin taktığı en güzel takı. Bağrında gururla taşıdığı, yürek taşıdır merhamet. Bu taş onun kral tacıdır. Erkeğe yakışan en güzel süstür merhamet.

Ne erkek, ne kadın hepsi için ortak dil

İlla merhamet illa merhamet.

Ve günün duasını buraya bırakıyorum: Allah’ım merhametli insanlar çıkar karşımıza...

Kelebeğin kalbini okuyabilen... Kanadına dua kondurabilen insanlar... Amin... Aşk ile Hû...

VEYSEL’İN LİSANIYLA

İBRAHİM ŞAŞMA

Hasr-ı nazar eyledim, maksuduna âdemin

Bir eliyle vuruldum, bir eliyle doğruldum

Bezm-i Elestten beri, sabır denilen demin

Ruhuma üflediği türkülerle yoğruldum

Göğe ilişti kalbim, mucize beklemedim

Kerameti sevginin, bağrında aramışım

Ben aşktan gayrisini, sazıma yüklemedim

Yârin zülfü diyerek, telini taramışım

Türkünün divanesi, ezgilerin can suyu

Aşkı terennüm eden, aşka ram olan benim

En kutsi duygularla, sarıldım ömür boyu

Üşümedi yanmadı, kara toprakta tenim

Zifiri karanlığa kim demiş düştüğümü?

Ruhuma ay şavkını, değdirdim de ışıdım

Fısıldasın taş mezar, göklere göçtüğümü

Öz yurduma her seher, ne baharlar taşıdım

Rahme düştüğüm demde, geldi sevdanın celbi

Bir seyir defterinin, girizgâh sayfasıyım

Menzilim hakikattir, yolum cümlenin kalbi

Toprakta yüzdürdüğüm, geminin tayfasıyım

Gök sofrasında doydum, gönül tasından içtim

Üç telli kırık sazla, pişirmişim kendimi

Sevdam itimat verdi, zorun içinden geçtim

Yıkamadı karanlık, bu ilahi bendimi.

Mayam Molla Hüseyin, rengim Ali Ağa’dan

Gönül çeşmesinden su, içirdi Selman Baba

Akıl aldığım oldu, kundağında çağadan

Canlar içindi canım, eylediğim bu çaba

Firar ettim benden ben, biz olana yürüdüm

Sabır pusulasında, vardım kemâl faslına

Toprak beni bürümez, ben toprağı bürüdüm.

Vuslatın ikliminde özüm döndü aslına

Mürekkebi aşk olan kalemlerin busesi

Adresimi göstersin benden kalan satırlar

Yine gönül burcumda dalgalanır “hu” sesi

Bilirim ki dost olan, Veysel’ini hatırlar.

MEHMET BİNBOĞA’NIN, “ŞİİRKENT'İN NARÇİÇEĞİ” ADLI ROMANI HAKKINDA BİR İNCELEME...

SAMLE ÇAĞLA

Mehmet Binboğa'nın geçen yıl birinci cildi yayımlanan "Efelya" seri romanının ikinci cildi, "Şiirkent'in Narçiçeği" adıyla İzan Yayınlarından çıktı. Kitabın kapak tasarımı, Efelya'da olduğu gibi oldukça albenili görünüyor. Ön kapakta yine, ressam Serhan Güzey Kerestecioğlu'nun “İda” serisinden bir "Sarıkız" resmi var. Arka kapakta Hilmi Yavuz, Barış Erdoğan, Doç. Dr. Bilgin Güngör ve Mehmet Toygar Özdemir'in kitap hakkındaki görüşlerine yer verilmiş.

Bu kitap, Efelya'dan farklı olarak, biraz da kolay okunması için olsa gerek, kısa metinler halinde 69 bölüme ayrılmış. Geçen yılki görüşmemizde Efelya serisinin sinema filmi yapılacağını söyleyen yazar, özellikle Şiirkent'in Narçiçeği'nde kitabı bölümlere ayırırken senaryo tekniğinden azami ölçüde faydalanmış, dolayısıyla her bölümü müstakil bir film sahnesi olarak düşünmüş olmalı.

Seri romanların bir özelliği de hem bir seri içinde hem de bağımsız olarak okunabilmesidir. Mehmet Binboğa, serinin birinci kitabı olan Efelya'da konu olarak bir yasak aşkı işler. Her ikisi de evli ve ikişer çocuk sahibi olan sevgililer, aile düzenlerinin bozulmaması ve çocuklarının istikbali için, toplumsal baskıları da göz önüne alarak bu uğurda aşklarını feda etmekten çekinmezler. Birinci kitap Efelya, sevgililerin İtalya seyahatinden döndüğü, İstanbul Sabiha Gökçen Havaalanında bir veda sahnesiyle biter. Serinin ikinci romanı olan Şiirkent'in Narçiçeği de doğal olarak bu sahneyle başlar. Sevgililer gerek bu acılı kopuştan gerekse yerel basına dedikodu malzemesi olmaktan dolayı çok acı çekerler.

Biz bu çalışmamızda kitabın konusu hakkında daha detaylı bilgiler vermekten ziyade, Binboğa romancılığı üzerinde durmak istiyoruz. Efelya romanıyla belirli bir roman üslubu yakalayan Binboğa, Şiirkent'in Narçiçeği'nde bu özgün üslubunu pekiştirmiş. Özellikle bu kitapta yazar, uzun ve sanatlı cümleler kurmuş. Örneklerine eski ustalarda rastladığımız artistik söyleyiş, Binboğa romanlarında yeniden filizleniyor. Binboğa, bu romanda daha önce sıkça kullandığı Arapça- Farsça sözcüklerden vazgeçmiş gibi görünüyor. Dil hem daha sade hem de yer yer yerel söyleşilerle özgün bir kimlik kazanmış. Yine birinci kitapta çok sık rastladığımız şiir kullanımlarından da vazgeçmiş yazar; buna karşın bölüm başlarında, altında işleyeceği sahnelere koşut olarak, düzeyli beyitler kullanmış. Bu beyitler, okur için birer işaret fişeği görevi görüyor. Arka kapak yazısında Mehmet Toygar Özdemir Hoca’nın deyişiyle, “Mehmet Binboğa, dile hâkim bir yazar. Bu sağlamlıkta onun edebiyat eğitiminden geçmesinin payı yüksek olsa da yazar, memleketinde yetiştiği kültür dairesinden edindiği destansı söyleyişi çağdaşlaştırarak “lirik” diyebileceğimiz, yeni bir roman dili oluşturma çabasındadır. Yazarın aynı zamanda başarılı bir şair ve çocukluğundan beri musikiyle içli dışlı oluşu, ona müzikalitesi yüksek bir söyleyiş özelliği kazandırmıştır. Binboğa metinlerinde hiçbir sözcük dile takılmaz, akide tadında akar gider cümleleri.”

Binboğa, bu romanda devrik cümlelerden de vazgeçmiş. Genellikle basit zaman kipleriyle kurgulanmış sıralı cümleleri, en sondaki yüklemin bileşik zamanına bağlayarak örneklerini daha çok Tanpınar'da gördüğümüz, estetik söyleyişe yönelmiş görünüyor. Yazar, birinci kitapta şiir izleğinde yürürken, bu romanda roman kuramları üzerinden hikâyeye bir arka plan yaratıyor. Şiirkent'in Narçiçeği, her ne kadar bir yasak aşkın son düzlüğünü anlatsa da dikkatli okur bu kitapta bir yazar adayının, bir roman yazma macerasına da tanık olduğunu hissedecektir. Binboğa, bu sahnelerde yer yer öğretmenlik mesleğinin etkisi altında kalsa da bir yasak aşk hikâyesiyle paralel yürüyen roman yazma macerasını da detaylı bir şekilde ve başarıyla işliyor. Örneklerini daha çok post-modernist yazarlarda gördüğümüz, yazarın hikâyeden sapıp deneme tadında metinler oluşturması, bu kitapta da sık sık karşımıza çıkıyor. Romanın bir başka zenginliği de hemen her sayfada altı çizebilecek dolulukta özgün cümlelere sahip olmasıdır. Yazarın, halk kültürünü çok iyi özümseyip özellikle deyim ve atasözlerini yerinde ve rahat kullanması, bu romanın değerler eğitimi kapsamında okullarda örnek metin olarak okutulmasına imkân veriyor. Yazarın, şiire hakimiyeti düzyazıda da kendini gösteriyor ve bu roman âdeta 400 sayfalık bir şiir gibi destansı bir lirizme ulaşıyor. Okuru, bazen ağlatan bazen güldüren Binboğa'nın bu romanda vermek istediği mesaj, aile değerlerinin her şeyin üzerinde olması gerektiğidir. O, toplumun en küçük yapı taşı olan ailenin dağılmasıyla toplumun da bozulacağını, aile sevgisine doymuş, sevgi-saygı ortamında büyümüş çocukların ancak sağlıklı ve büyük ulusları meydana getirebileceğini savlar. Bu şahika için de yüce bir değer olan “aşkı” bile kurban vermekten çekinmez Bınboğa.

Şiirkent'in Narçiçeği romanı, son yıllarda okuduğum en eli yüzü düzgün romanlardan biri. Yazarın dilinin akıcılığı, heyecanın nabzını tutmadaki başarısı muhakkak ki bize daha büyük romanlar yazacağını vadediyor. Nice romanlarını okumak dileğiyle yazarı kutluyorum.

BEKLEME BİZİ KUDÜS!

MUSTAFA GÜNEŞ

Matemi tutmalısın yalnız başına

Derdimiz başka bekleme bizi Kudüs

Olmuşuz nedense Siyonizm’e maşa

Derdimiz başka bekleme bizi Kudüs