Van Gölü İncileri

Van Gölü İncileri

EDEN BULUR GAZELİ

BEKİR OĞUZBAŞARAN

"Zulmetmeyin" buyurmuş, Peygamber-i Zîşan

"Zulme de uğramayın", İlk İken Sona Kalan

"Hak zâlimi sevmez, dâimâ âdil olun

Mazlûmun feryâdıyla, titrer yer, gök, âsuman"

Alma mazlum âhını, yanına kalır sanma

Çıkar âheste beste, iner göklerden şahan

Hakkını, hukûkunu, izzet ve şerefini

Sonuna kadar korur, hiç pes etmez Müslüman

Hayırla anılmak mı, lânetler okunmak mı?

Bizleriz sevgiyi de, nefreti de kazanan 

Hakkını alır denmiş, boynuzsuz olan koyun

Büyük Hesap Günü'nde boynuzlu koyunlardan

Âhirete inanan, safını doğru seçsin

Allah'tan korkan insan, kullarından utanan

Hâlık'ı sever isen, incitme ins ü cânı

Haccac zulümle, Ömer, adâletle anılan

"Ben de affetmem", diyor, "kulla kul arasında"

"Helâlleşmek gerekir", buyurmuş, Ulu Yezdan

Zulüm bir kul hakkıdır, belki de en büyüğü

Hadleri tanımamak, filin daldığı dükkân

Mazlumluğu seçerim, zulmeden olmaktansa 

Kuvvetli mü'min tabiî, hayırlıdır zayıftan

Hakkullah'a riâyet, birinci vazîfemiz 

Tekebbürlük yüzünden, ebedî mahrum şeytan

Güçlüyken zulmetmeyen, kendini frenleyen 

Âdil yöneticiye, cennet vâdeder Kur'ân

Hor görme hemcinsini; öksüz, dul ve yetimi

Zincire vur nefsini, Büyük Cihad'ı kazan

Zulme rızâ zulümdür, küfre rızâ küfürdür 

Gerçek kahraman odur; zâlime başkaldıran

Yerinde konuşmalı, yoksa susmalı, ancak

Haksızlık karşısında, dilsiz şeytandır susan

Küfür pâyidâr olur, zulüm pâyidâr olmaz 

Doludur nicesiyle, tarih denilen orman 

Ulülemre itaat, boyunların borcudur 

Fitne uyandırmamak, âdil olduğu zaman 

Adâlet mülke temel, mutlu olmaktır emel

Devlet onunla güzel, yoksa hâk ile yeksan 

"Men dakka dukka" ya da "etme bulma dünyâsı" 

Bir temâşâ aynası; dersler, ibretler sunan

Tecrübeyle sâbittir, Ziyâ Paşa şâhittir

Hikmet ona âittir, bir darbımesel olan:

"Zâlim yine bir zulme giriftâr olur âhir

Elbette olur ev yıkanın hânesi vîran"...

Van Gölü İncileri

BİR ADAM VAR

AYŞEGÜL AYAZ

Bir adam var içimde

Dünyanın kirine bulaşmamış

Yüreği titrek bir kuş gibi

Dokunsam kırılacak

 

Uzaklaşsam hüzne boğulacak

Bir adam var içinde

İçmeye kıymadığım

Berrak su misali

Akıp giden

 

Bir adam var

Ulaşılamaz hayaliyle yaşatan

Bana benden yakın

Benden yabancı olan

 

Bir adam var işte

Yüreğimi kışa çevirmeden

Bahardan önce gelen

Bir adam var zaman gibi

Sonsuza akıp giden…

Van Gölü İncileri

DUR

KENAN GEZİCİ 

Her kırılan kırgın kalmaz 

Yeniden başlar bazen

Işığın kırılması 

Görmemize olur neden

 

Yollar yokuş da olsa

Düzlükte ne fark eder

Gidecek yol varsa 

Gönül inişe de 

Yokuşa da olur hayran

 

Ömür bu nice yıllar

 Nice yollar arar da duru

Gönül bir kere kırıldı mı

Tamiri yok tuz buz olur

 

Vakarım ahimde gizli 

Elbet yerini bulur

Tutamayacağın eli var git 

Uzanma etme mağdur.

Van Gölü İncileri

SANA RASTLAMAK

KAMURAN ADIYAMAN

Sana rastlamak ölümden dönmek gibi 

Yokluğun ki seni mumla aramak gibi

Kıtlık gibi kuraklık gibi bir şey…

 

Sana rastlamak yağmur duasının kabulü 

Zulme uğramış masum ülkeye barış gibi…

 

Çocukluğumdaki bayram gibi 

Sana rastlamak…

Yokluğun ki yetim bir çocuğun 

Canı yandığında anne diye seslenmesi

 

Sana rastlamak yeniden doğmak gibi

Yokluğun ki yaşayan bir ölü gibi işte…

 

Yokluğun da buralar taş duvardan

Örülü mahpus gibi, zindan gibi…

Yokluğunda bir ölünün ismi kadar hükümsüzüm

Akşam üstü karanlık bir ay gibi ahenksizim

Şimdi sana rastlamak 

Artık şiirlerde mısralarda kaldı…

Van Gölü İncileri

YUHALAYIN

ALPER ALPEREN

Bomba yağdırılırken Müslüman beldelere

İsrail mallarını satarsam yuhalayın 

Bir olup saldırırken Filistin’e kefere

Benim neyime deyip yatarsam yuhalayın

 

Beklerken vatanımın dağını ve taşını

Şehit düşen Mehmet’in görmezsem naaşını

Havai fişeklerle düğünü, yılbaşını 

Sabaha dek çılgınca kutlarsam yuhalayın

 

Yıllarca çocuğumun emeğini çalanı

Zulüm ile bacımın örtüsünü alanı

Vatanı bölmek için kurdurulan planı

Unutarak yabana atarsam yuhalayın

 

İmparatorluk kurup sığmaz iken cihana

Yalan tarihi reva gördüler Hamit Han’a

Fatih, Alparslan, Yavuz, nice yiğit sultana

Uydurulan yalanı yutarsam yuhalayın

 

Ozan Alper Alperen der ki yüce şanıma

Beyaz al bayrağıma, dinime, vatanıma

Çanakkale ruhuyla sarsılmaz imanıma

Uzanan kirli eli tutarsam yuhalayın.

Van Gölü İncileri

HİCRANIN KUCAĞINDA CAN VERMEK

KURTAY SERTKAL

Her dakikamı mahvediyorsun

Kendim için yaşadığım

Her saniyede sensin

 

Ve gönlünden ırak olmak

Farksızdır

Kanlar içinde boğulmaktan 

 

Ben ise yalnızca

Gözlerine iltica ettim,

Başka hiçbir yerde 

Huzur yoktu.

Van Gölü İncileri

KURTUL GİTSİN 

İMDAT FAAL

Toz duman her taraf, yoruldu insan

Manzara hoş değil, kaç kurtul gitsin 

Adım başı günah, her yerde nisyan 

Elde olanları, saç kurtul gitsin 

 

Vurgun yemiş herkes, zokayı yutmuş

Ninniler çok masum, halkı uyutmuş 

Doyumsuzluk dere, tepe, kurutmuş 

Kapanmış yolları, aç kurtul gitsin 

 

Kınama kimseyi, yorma kendini 

Coşkun sular yıkmış, taştan bendini

Kimse bulamamış, gönül dengini 

Söylenene bakma, geç kurtul gitsin 

 

Ekinler boy vermez, çayırlar susuz

Yastıklar kuş tüyü, başlar uykusuz

Tahammül kalmamış, el alem huysuz

Abı Kevser’inden, iç kurtul gitsin 

 

Ayvanın tadı yok, narın tadı yok

Hep başına buyruk, yârin tadı yok

Bütün olanların, bende adı yok

Göçmen kuş misali, uç kurtul gitsin 

 

Suya hasret çaylar, akmaz dereler

Vurdumduymaz herkes, beni yareler 

Lokman hekim susmuş, bitti çareler

Sap ile samanı, seç kurtul gitsin

 

İmdat’ım, gemiler, limana durdu 

İşe yarayanlar, terk etmiş yurdu 

Şu temmuz sıcağı, erken kavurdu

Gayrı buralardan, göç kurtul gitsin.

Van Gölü İncileri                                           

KALBİNDE

HATİCE ERDEMCİ

Kalbinde üşüdüm senin

Ruhunda sakla beni 

Sevginle başladım

İhanetinle öldürme beni 

 

Gözler uykusu, ruhum sensiz 

Bu ayrılık uzun sürer

Dayanamaz yüreğim 

Hasret olmak çok zor

Özleminle tutuşur yüreğim 

 

Ruhum da, kalbim de seni istiyor 

Artık özlemimi bitirmeye gel 

Bir ezan selasıyla ismini işitir 

Bir gün bil ki o masum badem gözlerini 

Göremediğimden gitmişimdir

 

Merak etme Elfium, ahirette 

Meleklere anlatacağım seni 

Güzelliğinin eşi benzeri olmadığını

Herkese anlatacağım 

Aşk denilen bu cehalete 

Düşülmemesi gerektiğini bildireceğim 

Düşülecek bir cehalet varsa 

Senle yaşadığınızda aşk denilmesin...

Van Gölü İncileri               

KENDİNE İNAN 

BİRSEN EKER

Bazen hayatı zor sanırız 

Kaybolmuş gibi hissederiz

Kaybedilen hiç bir şey yoktur

Bir yerlerde hep durur, bekler

 

Özlemler, hasretler

Keşkelerle dolu yıllar geçici

Yüreğinde hep bir umut var

 

Gelecekte seni bekleyen güzellikler

Her düşte büyüyen sevdalar

Kalemle yazılır, dilde söylenir

Ve kalır, hiç silinmez o hatıra

 

Kendine inan, hiç korkma

Zorluklar sadece geçici bir yoldur

Huzur, en derinde seni bekler      

Geriye dönüp bakma

Her şeyin bir zamanı vardır.

Bakmadan Geçme