Van'ımıza sahip çıkamadık
Yine uzun bir Yaz tatilini geride bırakırken, memleket sevdalıları birer, birer gittiler.
Yine uzun bir Yaz tatilini geride bırakırken, memleket sevdalıları birer, birer gittiler.
Memlekete olan hasretlik biter mi hiç bitmez tabi, kime sorsan neden, niçin gittiğini vardır haklı sebebi, kimi iş için gitti, kimi çocuklarının geleceği için gitti kimileri de Van Depreminde gitti dönmedi.
Peki, gidenler mutlu mu acaba kimi sağlığını yitirdi, kimi işini gücünü toprağını kaybetti.
Akılla gelen sorular var tabi acaba kimler milti milyoner oldu acaba?
Memleket hasreti ile yanıp tutuşan birçok dostum ahbabım ile sohbet ettiğimde geri gelmek istediklerini açıkça söylerken var mı Van gibisi diye yakınıyorlardı.
Memleketin havası, suyu, taşı toprağı, denizi, bağı, bahçesi derken gözlerinden akan yaşları görmemek ne mümkün...
Peki, bunca hasretlik varken çok mu mutlusunuz diye sorduğumuz da içleri yanarak değiliz, akraba, eş, dost hasreti yanıp kavurur içimizi hepimiz hastalık sahibi olduk diye yakınıyorlardı.
Efendim Eğitim-Öğretim dedik İlköğretime başlayan çocuğumuzun neyi eksik, okuyan kişi taşrada da okur, şehirde de okur yeter ki okumaya meyilli olsun.
