Yurdumuzun her yöresinde olduğu gibi Van’da da geçmiş yıllarda ağırlıklı olarak kendi şivemizle ve kendi sözlüğümüzle konuşurduk. Van şivesi ile konuşurken çokça da yöresel kelimelerle duygularımızı düşüncelerimizi dile getirirdik.
Zaman içerisinde Van sözlüğünü kullanmadaki hassasiyetimizi maalesef kaybettik. Ve bu gün geçmişte çok kullandığımız kelimeler unutuldu gitti.
Ben bu gün sizlerle geçmişe dönerek o yıllarda Vanlıların birbirleriyle yaptığı bazı konuşmalardan küçük bir derleme yaparak sizlere sunmak istedim.
Buyurun bakalım biz geçmişte birbirimizle nasıl konuşurduk diye merak ediyorsanız bize kulak verin!
Murtuğa değil gurbağada getirsez ayağda udar
Seni ağo, afat yiyesan inşallah
Ele gözimin önünde toz ağacı gibi tikilip durma
Külbaşıma gettim toya uğradım hoya
O Zeze ğanım var ya ele bi ğayındır inşallah onu zehirli ilanlar sanca
Sen onları bilebilmezsen onlar ele bi ğayındırlar ayağları da garınlarındadır
Ağşam hele bi eve gec kalım anam itin suyunu menim başıma töker
Sufraya oturanda ele udi dersen agobun gazıdir soyğa galmış
Demağ ele gizlice evime gelip meni pusisan ha golu gıçı gırılasıca
Seni alıcı ala vurici galdırasica dilerem Allahın topuna gelesen
O belasını menden bulmasın kör şeytandan bulsun inşallah
Dert tutmiş gara bağda gelmiş ere de getmiyi ki mende ondan gurtulim
Gız gari gonuşmağın bil yoğsa senin ağzın cıraram
Baban evinde acdın bize geldin toğ yedin şimdide dırciğ atısan
Otur oturduğun yerde teramaş
Dani gördün danadan, bi de öğüt aldın anandan
Garto sen bu esgik etek gelinden ne istiyisen?
Men evime gelin değil sankim ilan getirmişem
Gız gari inanki san sapurtupsan
Ele nedir at’ınızı eşeğinizi nallayıp düşüpsüz menim peşime
Sen çatla patla men gocaya getmayacağam toğmağ olup senin başına galacağam
Ele beş o dekke eğreti oturim sonra gağıp gidim
O ne biçim yemağ yemağtır nefsen şiş bata zehir zıkkım yemiş
Anan sarmusağ, baban soğan sen nerden çığtın gülbeşeker?
Herif herif illalah senden bığtım inşallah tez zamanda Allahın topuna gelesen
Anası sarmusağ, babası soğan ğoş bu da nebat şekerimi olacağ?
Ele nedir şipanaya gazığ gibi tikilip durup etrafı dinliyisen
Gız çabuğ su getir görisen yemek boğazımda düğüli
Sen gonuşma o boydan büyümemiş yerden bitme
Sabahdan beri ac evin camuşi gibi tığınisen hele doymadın afat yemiş
Get yemağın kendin getir get gıçın gır hevşide babalan
Deee gurbanım olasan yalanan ele elenip durma çoğ bilmiş
O misginliğinden bele gocalıp evde galıpsan onun için kimse seni ere almiyi
Ğanım efendi yerinden teprensen Canın mı çiğar? Yoğsam sırmaların mi tökülür?
Segürt bi tas su getir içim
Vilen çoğ gonuşma şimdi senin boynun çeker ataram
Ele hep bu melanatler senin başın altından çıği
Topla surfayı apar dışarıda babalan
Meni gızdırma şimdi alıram seni ayağımın altına pestil gibi ezerem
Gız turşamış sen o zavallı garıdan ne istiyisen?
Geylangaş, eyi süslenki belki bi goca bulasan
Beçara gırğ yaşına girdin evde galdin adında gartaloşa çığti
Gart ferik senin burnun havalanip göynün er itsiyi he..
Vile gani içine ağmış, sen çoğ olisan
Cehennem ol get suvağa suvağ yetimi
Geynana anamı çoğ ağzan alma o senin hentoşun değil
Çoğ gonuşma sonradan görme gari. Baban eski şakalları get bağ hala bizim küllüğda duri.
Atalar ne demiş; Elmayı soy ye, eriği say ye, armudi ha ye ha ye
Gatranı kaynatsanız olmaz şeker, cinsine tükürdüğüm cinsine çeker
Garto gocaya getmedin bele başıma galdın keşkem seni doğuracağıma daş doğuraydım.
Bele size gelene gadar ayağlarıma gara su indi
Ay arsızın gün arsızın göyni ğoştur tumansızın
Adamın ağzına bağarlar on göre de nal çağarlar
Tülki deliğe sığmıyi bi de guyruğuna teneke bağlıyi
Kaftor gari bağ ele galğsam senin ağzın cıraram
Bi gıncığ boyun var türlü türlü ğuyun var turşamış
Vayabatmış sen kendin farah diba sanısan zahar
Nedir ele Aysel Tanju gibi gıvırip durisan
Toprağ başan değirmanı yitirmişsen gelmiş şağşağını arıyisan
Düz yolda yürümesini bilmiyisen gağmışsan şoğumda şıllığ atısan
Aha itin bahsini et kösevi goy yanan
Vıle gardaş yağmur yağanda heç bi zaman borç şoratan olmaz
Ander galasıca gelin sen ağa men ağa inekleri kim sağa
Ölüler ele bili dıriler her gün helva yiyiler
Ağ… ağ…. elden alım ele verim de kel gızımı bilmemki kime verem men
