Vanlılar Kurtuluş Bayramınız Kutlu Olsun

 

Aziz, asude  şehitler beldesi " Beled-i Şuheda"  Van ilimizin  düşman işgalinden kurtuluşunun 97.  yıl  dönümü  değerli Vanlılara kutlu olsun. 1915'de  yakılıp yıkılıp işgal edilen Van, 1918'de istiklaline kavuştu. Büyük acılar  görmüş, çileler  çekmiş Vanlılara Allah bir daha  hafızalardan silinmeyen o işgal ve  acı  günleri   yaşatmasın.

Bu tarihi  günde aziz  şehitlerimizi ve gazilerimizi  rahmet  ve şükranla anıyoruz. Bütün Vanlıların bayramını  kutluyoruz.  

 

VAN

Bir şehir vardır

Kanlı dağların ardında

Bilseniz neler taşır

O, yaralı bağrında…

Düşman tam dört kere

İstila etti onu,

Ve dört kere zelzele.

 Birde golü var bu şehrin

Onun cefakar arkadaşı

Yandı yıkıldı ama

Eğilmedi Van’ın başı.

Suların serindir

O latif havan

"Dünyada Van Ahrette İman"

Erdoğan TOKMAKÇIOĞLU

2 Nisan 1949

 

İKİ NİSAN BAYRAMI

 

Vur davulcu davula, gümbür gümbür gümlesin.

Ayşelerle Fatmalar, elvan elvan bezensin

Diz kırıp topuk vursun Koçyiğitler sallansın

Bugün Van Kurtuluşu, yer yerinden oynasın

 

Vur davulcu davula, dağlarda yankı yapsın

Davul gümbürtüsünden, bayraklar dalgalansın

Genç, ihtiyar, kadın, kız, coşarak bayram yapsın

Bugün Van Kurtuluşu, yer yerinden oynasın

 

Vur davulcu davula,dağ, taş, ova, inlesin

Serhat’in bekçileri, nağra atsın oynasın

Köylü, kentli, şehirli düğün yapsın eylensin

Bugün Van Kurtuluşu, yer yerinden oynasın

 

Vur davulcu davula, hain düşman çatlasın

Bayrak gölgelerinde, Koçyiğitler oynasın

Van’a göz dikenlerin, göz bebeği patlasın

Bugün Van Kurtuluşu, yer yerinden oynasın

Kaya Kayaçelebi

 

ŞEHİTVAN

 

Bir başkentin yaşam öyküsü anlatı Viane

Tuşpa esaletle yükselip Sadurla oldu efsane

Surların önünde taş bloktan kitabelerle

Urartu’yu anlattı yorgun argın kelimelerle

 

Van ağaları dostu düşmanı candan gülüşlerle

Bir dönem sahiplendiler çocuksu hevesleriyle

Tarihe geçtiler buz rengi üşüyen nefesleriyle

İsimleri kaldı isimlerin isimlelen sesleriyle

 

Başkent değer buldu dört kıtanın hükümdarıyla

Liva oldu göz kamaştırdı oniki sancağıyla

Gıpta ile katı dünya Ermeni Müslüman dostluğuna

Kabus gibi çöktüler pembe düşlerin uykusuna

 

Bir çırpıda bozuldu kardeşlik tüsülü büyü

Araya girdi menfaat yüklü misyoner sözü

İsyanla ermeni öyküsüyle dirlendi Van’ın özü

Başladı zulüm Araratla davet buldu ecelsiz ölüm

 

Kovuldu ev sahibi sığında ana değidi Zeve kucağına

Zeve ana gibi simsıkı sarıldı mahzun yavrusuna

O an düştü ikibin gül Zeve’nin cennet toprağına

Tarih fısıldadı usulca Şehitvan’ın kulağına

 

Bu kadar yorgun şehir var mı şehirler içinde

Bu kadar harap olmuş mabet var mı mabetler içinde

Bu kadar cefa çeken var mı analar içinde

Direniyor gülüşleri kader denilen dram idinde

 

Kimse duymadı fısıltılar çekildi Van gölü mavisine

O günlerin ızdırabı çöker günbatımında Van kalesine

Ve tomurcuklar olur açar hazan ertesi bahar bahçesinde

Ölüm hazırdı elinde kan kızılı gelincik çiçeğiyle

 

Ey yorgun şehir kıyametler beklemek yalan

Zarardır bir arpa boyu yol alan

Sessizce kopuyorsun hayattan an ve an

Ağlamak sana değil bize düşer Şehitvan

 

ABDULKADİR ERDEM

12.03.2004 Van