VANSESİ'NDE VAN'IN SESİ OLMAK İÇİN BURADAYIM

Kimler geldi kimler geçti diyorum ya bazen şiirlerimde, gerçekten de öyle. Hayat sel gibi akıp gidiyor ve akarken de hep birilerini alıp alıp götürüyor.

İşte bakın bu gün buradayım ama yarın ben de olmayacağım. Hayat bizimle başlamadı ve bizimle de bitmeyecek dostlar.

Dün bizim fevkimizde insanlar vardı. Onlar bu şehrin mühimsenen insanlarıydı onlar bu gün olmasalar da onların yaptıklarını bilen ve hatırlayan insanlar onların ardları sıra bıraktıkları eserlerinden dolayı hep hayırla yâd ediliyorlar.

Çocuktum o yıllarda Van Postası, İki nisan ve Vansesi Gazeteleri vardı. Hepsinin nerede olduklarını binalarını çalışanlarını çok iyi hatırlıyorum.

Hepsinin de sahipleri değerli insanlardı. Yazar aileleriyle ve çalışanlarıyla zamanın şartları içinde en iyi gazeteyi çıkarmaktı dertleri.

İşte o zamanın Vansesi Gazetesi’ni ilk çıkaranlar da rahmetli İlyas Kitapçı ile Haydar Perihan’dı. Bilahare İlyas bey gazeteden çekilince önce Haydar Bey daha sonra ise rahmetli Remzi Perihan ağabeyimiz bu işi sürdürdüler.

Son yıllarda gazetenin başında Remzi ağabey vardı ve ben de 1998-2001 yılları arasında takriben 4 yıl gibi bir zaman burada acizane köşe yazarlığında bulundum.

Bu gün onlar yoksa aziz hatıralarını hep yâd ediyor ve onları minnetle ve şükranla anıyoruz. Cümlesine rahmet olsun.

Bir aile gibiydik Vansesi’nde 1998-2001 yılları arasında güzel günlerimiz oldu. Daha sonra Van’daki bazı gazetelerde yazı yazmaya devam ettim. Depremden sonra doğrusu yazma iştahım da kaçmıştı. Bir müddet sonra da tekrar yazma isteğim baş gösterdi.

Yakın zamanda uzun zamandır görmediğim sevgili Erdal Perihan kardeşimle biraz hasbıhal ve muhabbet esnasında şimdi köşeye çekilmenin ve sus pus olmanın zamanı değil dedi. Bütün gazeteler, TV’ler de herkes köşe yazarı olmuşken, herkes gazeteciliğe soyunmuşken senin tevazu gösterip bir köşeye çekilmen hem kendine hem de Van’a ihanettir!

Değerli gazeteci yazar büyüklerimizin birçoğu rahmete gitmiş bazıları da başka şehirlere gitmişken senin yazmaman kızman küsmen ne kadar doğru!

Şu anda Van’da yaşayan en eski gazeteci eski Van Postası Gazetesi’nin sahibi Turan Şahinbaş olduğu gibi ondan sonra da Van’ın eski gazetecisi olarak acizane benim. Sen eski 2.gazeteci isen kenarda durmak niye?

Usta isen, duayen isen, üstat isen meydana çıkman gerekmez mi!

Öyleyse zaman köşeye çekilme zamanı değil.

Zaman yazma, ortaya çıkma zamanıdır dedim ve Remzi ağabeyimizin değerli evladı Erdal kardeşime bundan böyle bu gazetede yazacağımı ve tarzım itibariyle hep bizim yaşadığımız o eski Van’ın özlemiyle yazdığım yazılarımı Vansesi Gazetesi’yle paylaşacağım diyerek postu serdik Vansesi’ne.

Ben Halk bilimcisi olarak araştırmacı yazar ve şair olarak burada hep tatlı nostaljilerimizi bundan böyle hep Vansesi okuyucularıyla paylaşacağım.

Ben kendi alanımda ve tarzımda Van’ı en iyi bilen anlatan yazan konuşan paylaşan biri olarak bu yaşananların bilinenlerin bende kalmasına da gönlüm razı değil zaten.

O halde her gün Faslı-Muhabbet Sayfamda her gün beraber olacağız emri hak vaki oluncaya kadar.

Hani bir söz vardır;

Onun ardı sıra yeller eser>

Rabbim sağlık sıhhat esenlik versin daha uzun yıllar yazalım konuşalım.

Bu vesileyle Vansesi okuyucularına yeniden merhaba derken Erdal Perihan kardeşimle de bu gün bir arada olmaktan dolayı çok mutlu olduğumu ifade etmek isterim.

İş olsun diye değil başta da yazdığım gibi

Vansesi’nde Van’ın sesi olmak için buraydım

Selam ve dua ile.