Şimdi size söyleyeceğim birkaç cümle çok tanıdık gelecek.
Gün sayanlar…
Her Pazartesi sendroma girenler…
"Offf yine hafta başladı. Kim işe gidecek şimdi" diyenler…
Bazılarına, her pazartesi günü işe gitmek zulüm gelir… Hafta sonunun bir an önce gelmesi için pazartesi gününden itibaren saymaya başlar. Ya da akşam olsa da bir an önce evime gitsem diye düşünür. İsteksiz çalışarak günü geçmek bilmez. Gözü hep saattedir. Saat doldurmak için çalışanların diğer hesabı da maaş gününün gelmesidir. "Şu ay bitse de maaşımı alabilsem" Eee tabi çok çalıştı ya…
Ya da emekli olacağı tarihi hesaplamaktır. Yaşlanmak için gün bekleyenler de diyebiliriz…
Bu düşünceyle çalışanların söyler misiniz, kendisine ya da başkasına ne kadar hayrı olabilir ki…
İşini sevmeyen , işinde başarılı olamaz. Dolayısıyla, işlerini sevmedikleri için verimli de değillerdir. Kafalarında yaptıkları işten başka her türlü düşünce vardır.
Mutlu da olamazlar, çünkü sürekli gerginlerdir. Gergin davranışlar iş arkadaşlarını da etkiler.
Özel sektörde bu durum fazla görülmez. Ekmeğini kaybetme korkusu yaşarlar. Var gücüyle çalışıp, iş verenin gözüne girmek zorundadırlar.
Kamu da çalışanların iş korkusu yoktur. En kötü ihtimalle sürgün yerler.
İşinden olmak ta pek işine gelmez ya…
Maaş tıkır tıkır her ay hesabında. Hafta sonu tatil. Çalışma süresi belli. Yıllık izinleri cabası.
Telefon bedava. Hele birde lojman imkanı sunulmuşsa deme keyfine.
İşte huzur dedikleri budur işte. Herkesin hayali…
Ama yetmiyor işte…
Kimilerinin hayali, kimilerine sıkıcı gelebiliyor işte…
Belki insanların doyumsuzluğu da denilebilir…
Onlar için çalışmak demek, mesai saatini doldurmaktan ibarettir. Çalışmaktan anladıkları başkalarını çalıştırmaktır. Kendi işini başkalarına yaptırmaktır. Bu da bir meziyet tabii ki.
Birde yönetici anlayışı var! Yönetici adam (kadın) çalışmaz, çalıştırır.
Aslında özel sektörde çalıştırmalı böylelerini.
Çünkü özel sektör barındırmaz bu türlerini arasında. Verimsiz olanı derhal tasfiye eder. Onun bunun adamı veya şu partinin adamı diye de bakmaz.
Verime bakar.
Kim işini daha iyi yapıyorsa, ona öncelik verir.
Bu tür özellikler ise genellikle sevdiği işi yapanlardan çıkar.
İşine, emeğine, ekmeğine saygı duyanlar. Alın teriyle, zor şartlarda çalışanlar. Emeğinin hakkını alamayanlar. Kazancınız bol, şansınız kadrolular kadar açık olsun.
Severek yaptığınız her işinizde sevgiyle ilerlemeniz dileğiyle…
