Yarım...!

Ankara'dan İstanbul'a gelirken kafama takıldı, yol boyunca düşünüp durdum. Neleri yarım bırakmışız?

Hayat da yarım kalan o kadar çok şey var ki. Dünya'ya yarım bakmak ne kadar kötü, tamamını görürsek çok şeyi çözeriz diye düşünüyorum.

BEN diyoruz da, BİZ diyememek yarımdır.

Ben derken, içinde neler var neler, ama asla tam değildir. Dünyaya geliş nedenimiz bile iki yarımın bir tam ettiği gerçeğidir. Kadın ve erkek tek başlarına hep yarımdır.

Birleştirici en büyük güç sevgidir, uyumdur, anlayıştır ve paylaşmaktır.

Bunlardan biri eksik ise, duygular yarımdır.

Şu üç günlük dünya da, yarım kalmış hayatlar, aşklar, kutsal görevler var. Ömür dediğimiz kavram son bulduğunda geride yarım yamalak bir geçmiş bırakırız ve böyle gider ise bırakacağız da.

Ömrünü yarım bırakmış gençleri düşündükçe içim yanar. Daha ne çok şeyler yapacaklardı kim bilir diye düşünmeden edemiyorum.

Aşkını yarım bırakmış,

İşlerini yarım bırakmış.

Eğitimi Yarım.

Mesleği yarım,

Evliliği yarım,

İnsanlığı yarım,

Vicdanı tam olmamış, Acıma duygusu bile yarım. , Hatta yaptıkları Hayırları bile yarım…

Tamamlamak isteseler bile birileri çıkar engeller…!

Bir de şunu iddia edenler var;

Ben hiç bir işimi yarım bırakmam. Genelde kızgındır kırılmıştır öfkelidir. Yarım bırakmak istemediği şey ise Öldürmektir...! Öldürürse misyonunu tamamladığını sanır. Ama yanılıyordur Öldürdüğü her kim ise onun hayatını yarım bırakmıştır. Bunu hiiç aklına getirmez.

Savaşır insan kendi için de, ki keşke hep içinde savaşsa ama nerdeee.

Hırslarıyla savaş çıkarır. Savaşan ise ne için savaştığını kavramaz çünkü zaten savaşan insan YARIM Akıllıdır..!

Ama;

Şunu çok iyi biliyorum, her şeyi yarım bırakabiliriz, netice de insanız.

Ama bir şeyi yarım bırakmamalıyız. Yaradan iki yarımdan bir tam olur dememiş mi?

O halde herkes Sevdiğine sahip çıkıp hiç olmazsa Sevgisini (Aşkını)Tamamlamalıdır...!

İşte o zaman;

BEN değil, BİZ diyerek Yarımları TAM edebiliriz, her mana da...!

Aze…