Yaz dedi gönlüm...
An gelir içini dökmek istersin, o an yanında paylaşacağın kimse yoktur ve yapayanlızsındır, hele ki uzuuun yaz akşamları gelmeye görsün, hava taş gibi ağır, dışarı çıksan bir türlü çıkmasan bi türlü. Beynin de düşüncelerin ardı akası kesilmez araç konvoyu gibi. Birini geçersin diğerine yakalanırsın. Yani canlar, Can sıkıntısı böyle bişey. Araç konvoyu dedim ya, hani hep küçük araçlar geçse ne alâ, bazen kamyon bazen de yükü ağır koca koca tır misali.
Kafa öylesine dolmuş olur ki, nerden ve nasıl başlasam diye tokmaklar beynimizi. Derler ya, 40 tilki 40'ının da kuyruğu birbirine değmeyen tilki.
Yaz dedi gönlüm, yaz ki tilkiler birer birer yok olsun, uzaklaşsın kümesimden. Haa sanmayın benim tilkiler bu gece bahçeme doluşmuş. Bu hepimizin yaşadığı gerçeklerdir. Şartları ister iyi olsun ister kötü. İyi olanın da kümesine tilkiler dadanır kötü olanın da.
*''Kimisi dert'ten içer kimisi neş-e den. Vur kadehi ustam der yanlız adam.''
Eveet;
Ruh sıkıntısı yanlızlıktan doğar. Kaldın mı bir başına, kendine atarlanır insan. Son günler de yaşananları birey olarak tınlamasam da, Millet olarak dert ediyorum işte. Kim istemez ki huzur ve mutluluk için de yaşayalım,isteriz de ah o tilkiler var ya o tilkiler, ne kilerde yiyecek! ne kümeste tavuk! bırakmadı.
Bakmadan Geçme
