Bir kitap bir yazar
Şahbettin Uluat
Masasının başında, tezgâhının arkasında veya deney tüpünün yanındaki insanın mesleği, kabiliyeti, karakteri ne olursa olsun, tatmin edilmesini istediği arzu ve ihtirasları, kırılabilecek gururu, bozulabilecek sinirleri ve gerçekleşebilecek ümitleri vardır.
NÜVİT OSMAY
Benden önce yaşamış ya da olgunluk dönemleri benim çocukluk zamanlarıma rast gelmiş ve beni etkileyen eserler bıraktıktan sonra aramızdan ayrılmış yazarlar, yönetmenler, oyuncular ve ses sanatçıları şu anda yaşamakta olanlara göre bende hep farklı bir duygu uyandırırlar.
Onların güzel eserlerini okurken, filmlerini izlerken, şarkı ve türkülerini dinlerken kendimi hep yıkılmış bir köprünün karşı tarafında duruyor gibi hissederim.
İlk gençlik günlerimde okumuş olduğum Nobel ödüllü Fransız düşünür ve yazar Alexis Carrel onlardan biridir.
Şu anda kitabını okumakta olduğum, ülkemizde ilk kişisel gelişim sayılacak kitaplardan birinin yazarı olan ve ne yazık ki çok da bilinmeyen mühendis yazarımız Nüvit Osmay’da onlardan biridir.
1910, İstanbul doğumlu olan ve Almanya’da makine mühendisliği öğrenimi gören Nüvit Osmay otuz yedi yıl Devlet Demiryolları’nda çalışmış ve yaşamının her döneminde insan yetiştirmek için çaba göstermiştir.
Açmış olduğu kurslarda sayısız kaynakçı yetiştirmiştir.
Amerika’da Dale Carnegie’nin bütün kurslarına katılıp öğretmenlik sertifikası almış; 1964 yılında Halkevleri Genel Merkezi’nde “Düşün, Konuş, Dinle Toplum Önünde Söz Söyleme” kursları açmıştır.
Çeşitli kitaplar yazan ve bir kısmını da dilimize çevirmiş olan Nüvit Osmay 1969 yılında emekli olmuş, 1980 yılına kadar da TÜBİTAK Bilim ve Teknik Dergisi’nin editörlüğünü yapmıştır.
1968 yılında ilk baskısını yaptıktan sonra tekrar tekrar basılan eseri İnsan Mühendisliği, ülkemizde yayınlanmış ilk kişisel gelişim kitaplarından biridir.
Kitap içinde yazarın özgün yazılarının yanında çevirileri de vardır. Çok sayıda özdeyişe de yer vermiştir.
Kitabın 3. Baskısının önsözünde “düşünmek günah işlemeye benzer, insan onun zevkini bir kere tattı mı, artık ondan bir daha vazgeçemez” şeklinde ufuk açıcı bir söz vardır.
Ve güzel sözler bundan ibaret değildir. Aşağıdaki dikkat çekici özdeyişler de o kitabın farklı bölümlerindendir.
Nüvit Osmay bana göre tanınmayı, anılmayı hak eden ama nedense çok bilinmeyen bir değerimizdir.
Kendisini rahmetle anıyorum.
*
“Bugün bütün uluslar, müesseseler, işletmeler ve fabrikalar başlarına kendisinden daha zeki, akıllı, bilgili ve tecrübeli insanları çalıştırmasını bilen insanların geçmesini bekliyorlar, çünkü bu gibi elemanlardan faydalanamayan âmirler, şefler, liderler evlerinde elektrik olduğu halde mum yakan ve sonra da bu hareketleri için teknik veya psikolojik bahaneler bulmaya çalışan insanlara benzerler.”
“Atatürk’ün büyüklüğü kişiliğinin insani olmasındaydı. O nefret yerine sevgi, korku yerine güven, yeis yerine ümit getirdi. Onu düşmanları bile sevdi, saydı.”
“Dünya düşünenler için bir komedi, hissedenler için bir trajedidir. WALPOLE”
“Dalkavuklardan sakınınız, çünkü onlar insanları boş kaşıkla beslerler. CASİNO DE GREGRİO”
“Bilgisiz dürüstlük zayıf ve faydasızdır, dürüst olmayan bilgi ise tehlikeli ve korkunçtur. SAMUEL JOHNSON
“Aletler nasıl paslanırsa kafa da öyle paslanır. Bakımsız bir bahçe çok geçmeden yabani otlarla dolar. İhmal edilen bir yetenek de zamanla solar ve ölür. FRANK DUSCH”
“Alışkanlık bir halata benzer. Biz her gün onu meydana getiren ince iplerden birini dokuruz ve sonunda onu bir daha koparamayız. HORACE MANN”
