ZAMAN

Zaman diyorum zaman öyle yada böyle geçiyor. Acısıyla da geçiyor tatlısıyla da geçiyor. Bizden bir şeyler götürerek de geçiyor bize bir şeyler katarak da geçiyor.

Zaman diyorum zaman illa geçiyor. Kimimizde gözyaşı olarak geçiyor. Kimimizde gülücüklerle geçiyor.

Zaman diyorum zaman farkında olmadan geçiyor. Kimimizde ilaç gibi geçiyor. Kimimizde, kimimizde sancılı geçiyor ama illa geçiyor.

...

Zaman diyorum zaman bana çok şey kattı ve yine zaman benden çok şey götürdü.

Onu ne kadar çok özlediğimi hatırlattı. Sevgime hasret kattı zaman. Özlemimi artırdı zaman. Sevdiğimi görmeden de sevebilmenin ne kadar güzel olduğunu anlattı zaman. Sevdiğine dokunmadan da sevebilmenin ne kadar kutsal olduğunu anlattı zaman.

ZAMAN DİYORUM ZAMAN SEVDİĞİNİ GÖRMEDEN DE SEVECEK KADAR GÜZEL BİR KALBE SAHİP ETTİ BENİ.

Nefes alabilmek için pencerenin değil de onun fotoğrafının ne kadar anlamlı olduğunu gösterdi zaman.  Ona kırgın bile olsan kırgınlığını unutup onu özlemenin ne kadar güzel olduğunu anlattı bana zaman. Ona küssen de ona kırılsan da ona olan sevginin ağır basmasının ne kadar güzel olduğunu anlattı zaman.

Zaman, kimseyi onun gibi sevemeyeceğimi gösterdi bana. Ona baktığım gibi kimseye bakamayacağımı gösterdi bana zaman. Onunla çay içmenin nasıl güzel bir an olduğunu anlattı zaman.

Zaman, onun sesini duymanın en güzel an olduğunu, onun sesini hissetmenin paha biçilmez bir şey olduğunu, onu görmenin ilaç gibi geldiğini, onun yanında olmanın ulaşılması en zor şey olduğunu öğretti.

ZAMAN DİYORUM ZAMAN ONU NE KADAR ÇOK SEVDİĞİMİ GÖSTERDİ BANA.

Öyle çok şey kattı ki bana zaman, özlemenin bambaşka bir şey olduğunu gösterdi zaman. Taş olsa çatlardı ama beklemenin ne kadar güzel olduğunu gösterdi zaman. Aradan ne kadar gün, ay, yıl geçse de onu anımsatan en ufak bir şey de en başa sarıldığını anlattı zaman. Kırılsan da sevmekten vazgeçmemenin en güzel tat olduğunu gösterdi zaman. Ona yazamasan da içinin her an onu istediğini yaşattı zaman.

Zaman, onunla olamayacağını gösterse de gönlüne ve yine aynı o zaman gönlünü başkasına ısındıramıyor. Gelmeyeceğini bildiğin halde onu dilemek için ellerimi semaya açmayı gösterdi zaman. İçimin ondan uzak kalamayacağını gösterdi zaman. Özlemenin azının çoğunun olmadığını ama özlemenin ağır olduğunu gösterdi zaman..

ZAMAN DİYORUM ZAMAN CAHİT ZARİFOĞLU’NUN ŞU SÖZÜNÜ YÜREĞİME KAZITTI : “GÖRSEM SEVGİMDEN ÖLECEĞİM, GÖRMESEM HASRETİMDEN. “

Rüyada görmek isteyecek kadar sevmenin ağır olduğunu ve yine uyandığımda o hissin geçmeyeceğini öğretti bana zaman.

Fotoğrafına bakarken bulanıklaşan anların olabileceğini ve yine uykudan uyandıran hissin ne kadar zor olduğunu öğretti zaman..

ZAMAN DİYORUM ZAMAN ÇOK ŞEY KATTI BANA.

AH..!

ZAMAN..!