Kabullenmek Arapça kökenli bir kelimedir. Anlam itibariyle " benimseme, yüz yüze gelme, yüzleşme..." gibi anlamlara gelir. Çoğu kişi için kabullenmek bir nevi vazgeçiş anlamına gelebilir veya boyun eğmek, pes etmek olarak anlaşılabilir. Fakat tam aksine kabullenmek bir mücadelenin işaret fişeğidir. Her ne kadar üstad Farnz Kafka "kabullendiğinde savaşın bitiyor." Diyor ise de ben bu sözü bir mücadelenin ilk adımı olarak görüyorum. Bizler doğal olarak, fıtratımız gereği veya yapımız gereği günlük yaşamımızda veya hayatımızda zorlu durumlarla karşılaşırız. Karşılaştığımız bu durumları görmezden gelerek, ciddiye almayarak, bastırmaya çalışarak ortadan yok edemeyiz. Bizler her ne kadar yok dersek de o orada duruyor ve ısrarla kapattığımız kapının aralığından bize bakıp bakıp duruyor. Bunun yanı sıra bizler zorlu durumlar karşısında pes edip, güçsüz olduğumuzu düşünüp boyun bükersek de olmaz. Kaybetmiş oluruz. Peki ne yapacağız?
Kabul edeceğiz. Kabul etmek, önce zorlu durumu ciddiye almaktır ve sonra onunla mücadele için yola çıkmak veya yollar aramaktır.
Kabullendiğimizde içimizdeki savaş üstadın dediği gibi biter evet ama kayıpla bitmez. Barışla biter.
Ez cümle değerli özel çocuk ebeveynleri, çocuğunuza yardımcı olabilmek için ilk yapmanız gereken onun durumunu kabul etmenizdir. Onunla yüzleşmek, onu benimsemenizdir, ciddiye almanızdır. Ondan sonrasında ise mücadele etmeye ve sağlıklı bir şekilde çocuğunuza yardımcı olmaya başlarsınız. Aksi takdirde siz çaresizlik hissi ve kaygı ile kendinizi yer bitirirsiniz. Çocuğunuz sizin bu durumunuz karşısında kendini yalnız ve kaygılı hisseder. Dolayısıyla maalesef çocuğunuza yardımcı olamazsınız. Bunları okurken, hocam size konuşmak kolay diyebilirsiniz. Hakkınız da var. Fakat maalesef kabullenmekten, yüzleşmekten başka bir çaremiz yok.
Güzel yarınlar ve daha iyi bir özel eğitim süreci için kabullenin, yüzleşin, benimseyin ve huzurlu bir şekilde mücadele edin.
Çocuk Gelişimci ve Uzman Öğretici Ferhat İzcihan
