Mustafa M. Atilla

İn aşağıya düşersin…

Mustafa M. Atilla

İnsan zamanla büyür..

Fakat,

İnsanlığını büyütecek olan kendisidir.bu bir sav ise insanlığını küçültecek de yine kendisidir öyle değil mi.

Kanıtlanmış bu iki insan modelinde,

insan;kendini kendi gözünden düşürdükçe,vaz geçtikçe kıymetlenir büyür,..kendini kendi gözünde büyüttükçe değersizleştirir küçülttükçe küçültür,öyleki; kendini kendi motivasyonunun merkezinde sadece ben varım der! küçülte 

küçülte tek başına yaşayacağı hayatı farkında

olmadan hazırlar.

Öyle zaman oldu ki baktığım da, kendini yere göğe sığdıramayan bir insan,minik aklının kendi dünyevi karargahında geziniyor,yine bir başka zaman oldu,ipe sapa gelmez denen insan; beyninin ve içinin güzelliği ile insan olma özelliğini,özenle büyütecek her türlü çabanın içinde.

Gayret ediyorum anlamak için,karakterde bir 

ikilem,zıt kutup,farklı karakter,benimsenmiş hayat tarzları,kendine yakıştırabilmiş sergilediği duruş ve davranış biçimleri,olduğundan farklı yansıtmalar,giyimine kadar özellik arayışında

olan bir çok insan ve ben bu farklılıkları  neye

bağlayacağımı bilemiyorum.

İn..aşağıya düşersin diyeceğim fakat pişman oluyorum,bırak ne yaparsa yapsın diyor içimde ki bir ses!..düşebileceği zamana kadar orada kalsın paşam! dedirtiyor bana.

Etkilemek adetim değil,söylemekte öyle,ama gönlüm elvermiyor, ara ara usulca çınlatırım insan olmanın değerini,alçalmanın giyilecek yeleğini.Anlar mı diye de keşkelerim çoğaldığı çok oluyor,anında vazgeçiyor, bırak özünde kalsın öyleyse diyebiliyorum.çünkü herkes ben

çok zekiyim diyor,benim gibi.

Halbuki, istediğim tek şey insanın insan olabilmesi kırıcı olmaması,hak hukuka riayet etmesi,kötülüğün yanından geçmemesi,düşeni kaldırması,hiç bir yaratılanı hor görmemesi,

böyle böyle bir sürü düşünce beni her zaman 

zihnimin derinliğine itiyor.Ardından bugün için artarak çoğalan değişimleri  düşündükçe de

ayrıştırdığım kitle hariç, insanla ilgili umutlarım

yavaş yavaş azalıyor. 

Uyumadan önce uzunca bir vakit gözlerimi kapar insanlığın daha nereye gidebileceğini

düşünürüm.Gittikçe özünden uzaklaşıp yeni

arayışlar içine girmesi bilhassa genç insanımızın başka başka hangi seneryoların kurbanı olacak diye kafamda kurguluyorum.

Düşüncelerim bana muazzam bir 

terapi de olmuyor değil….bana kalan sadece bu.Kimi zaman kendime kurduğum sorgu odası,kimi zaman düzelecek dediğim insan gerçeğinden sakladığım bir sığınak, belki de kendimi uykuya daldıracak bir yöntem.Ama hep yaratılma amacına uygun nasıl büyütür insan kendini, onun hesabını yapıyorum.

Başarmak kolay mı?kolay.. başarılabilinir mi irade meselesi.ama insan olma yolunda 

yürümek yerine koşmak gerek.

İnsanlığını büyütmek bir yolculuktur, sonuç değil süreç önemlidir. Sürekli bir gelişim içinde olmak, insanın kendine olan saygısını artırır ve hayatta daha derin bir anlam bulmasını sağlar.

Bu konuda fırsatları yakalamak mümkün,biraz

çevrede ki güzel insanların etrafa saçtıkları pozitif duygu,düşünce,hal hareket, davranış biçimlerini takip etmeleri bile insanın kendini aşmasına maya çalabilir.

Mükemmeliyetçiliği bir kenara bırakmak lazım,

alçak gönüllü olmayı denemek,onurlu insan nasıl olur onu araştırmak,en önemlisi de insan

olmanın temel gayelerini hayatına uygulamak, bizi! insan olmanın gizemli kahramanları yapabilir.Çünkü kendini büyüten insanlar pek 

ortalarda gözükmezler,çoğu zaman varlığı yokluğu belli olmaz,özünde bir sözünde birdir,kendinden bahsetmez,edilmesini istemez,

arasanda bulamazsın,mütevazi kimlikleriyle

tanınmaz,niyetleri halistir,işlerini en iyi şekilde yapar yerine getirirler.

Hayatın temel gayesi de bu değilmi, değerli okurlarım,başka hangi sebeple geldik bu dünyaya,yemek içmek zaruri tamam,gerisi?

haşır neşir oyalanma.Her gece başımızı koyup 

yattığımız zaman, ölümün provası değil mi?

mahşer yerinin toplanma provası olan hac gibi

değil mi?zaman tükeniyor ve biz hala???

Ergeç gelip çatacak olan kaçınılmaz son bizlere başka neyi anlatabilir ki güzellikten,

iyilikten dürüstlükten,güvenir olmaktan başka.

Hayat bazen hızlı büyütür,bazen hızlı küçültür,

küçüldüğünün farkındaysan,yerini vaktinde terk etmek hem olgunluktur,hem büyümek için fırsattır.

Bu yazımı okuduktan sonra….

Zihnine güzel insanım fakat insanlığımı nasıl büyütürüm diyen her insan için reçete ABD de

mahkeme başkanı Frank Caprio nun karar videolarından bir kaçını zevkle izlemenin yardımcı olacağına eminim.Her seyrettiğimde

ne zaman o seviyeye geleceğimizi, o şekilde

yaşayacağımızı,kendimizi o şekilde nasıl

büyüteceğimizi düşünmeden edemiyorum.

 

Bir onlara bakıyorum bir kendimize!..,yazıya başlamadan önce kabarıkken birden balon gibi sönüyorum.

Nerede hata yapmışız acaba?... 

 

Yazarın Diğer Yazıları