Anne mi dediniz?
Şule Edremit Özen
Mesele, doğurmak değil, layığı ile anne olmaktır. Anne olmak, ayrıcalıktır, lütuftur, coşkudur, heyecandır, haz almaktır, fedakârlıktır, sorumluluktur, koşulsuz, şartsız sevmektir, hayatını feda etmektir, yorulmaktır, uykusuzluktur…
"Gramla ana var, okka ile ana var" Denilse de, "Köpekler bile ana olur" söylenilse de:
"ANA OLMAK KUTSALDIR"…
Cana can katan, yorgunluğunu yavrusunun bir gülüşü ile unutan, mutluluklarına tercüman olan, yavrusu ağladığında, içi kan ağlayan, uykusuz gecelerine rüya olan, hastalandığında şifa olan, evlat kokusunu cennet kokusu bilen, gözyaşı için dünyaları yakan, her dileğine, duasına evladını katan anadır…
Başımdan geçen, birebir yaşadığım gerçek hayat hikâyesini sizlerle paylaşmak istiyorum.
Burs verdiğimiz öğrencilerimizden biri olan C…. E… Ankara Hacettepe Üniversitesinin TIP bölümün de okuyordu. Her sene Eylül ayın da bize sınıfını geçtiğine dair transkriptini, elden ya da fax ile yollaması gerekiyordu. Eylül ayının sonuna gelmemize rağmen henüz elimize geçmemiş ve telefonlarımıza cevap vermemişti.
Eylül ayının sonlarına gelmemize rağmen havada ki sıcak ve nem insanı bunaltacak kadar fazlaydı. Her zaman ki gibi çayımı yudumlarken, kapının önün de bir hanımefendi belirdi. Yüzünde ki hüzün ve acıyı görmemek imkânsızdı.
Ağır ağır bana doğru yaklaşırken, gözlerinde ki kızarıklığı fark ettim.
-Buyurun hoş geldiniz. Dedim…
"Hoş bulduk diyelim dedi. Koltuğa doğru yaklaşarak,
"Oturmam lazım, uzaktan geliyorum." Dedi.
-Çay ya da soğuk bir şey içer misiniz? Diye sorduğumda da anlamsız gözlerle bana bakarak,
"Hayır, istemem, teşekkür ederim." Diyerek avucunun içinde ki parayı uzattı:
"Bu sizin C…. verdiğiniz burs parası." Dedikten sonra gözlerinden sicim gibi yaşlar boşalmaya başladı.
-Hayırdır! Dediğimde, başını kaldırmadan:
" C…. Oğlum, öldü." Dedi.
Şaşkınlık içindeydim…
-Nasıl yani C… öldü mü?
"Evet, kaldığı evde on gün önce ölü bulunmuş. Otopsi sonucunu bekliyoruz."
-Siz bu arada parayı mı düşündünüz? Diye sordum.
"Evet ben anneyim , başka çocukların ihtiyacı var bu paraya nasılsa C….im artık yok…" Diye hüzünlü sesiyle yanıt verdi.
Bir anne olarak ne diyebilirdim ki… Kelimeler anlamını yitirmiş, söylenecek söz kalmamıştı. Ne kadar sürdü bilemiyorum sessizliğimiz, sarıldım o güzel anneye Allah sabır versin demekten başka bir şey gelmiyor elden.
Evet, takdir Allah'ın, üzgünüm, çaresizim, pişmanlıklar içindeyim… Bu güzel anne şimdi bir yardım kuruluşunda, gönüllü çalışıyor. Doğu ve Güney doğudan okumak için gelen kız çocuklarını sanki himayesine almış, onlara kalacak yer ve burs temin etmeye çalışıyor. Anne olmanın, gururunu yaşamak hayatta alabileceğimiz en büyük ödüldür.
Yudum yudum helal sütünü emdiğimiz, emeklerini, değerlerini, varlıklarına şükür edeceğimiz, annelerimiz için ne yaparsak yapalım hakkını ödeyemeyiz…
Ulu Önder Atatürk'ümüzün annesi Zübeyde hanıma, Ülkemizin yeniden kurulmasın da büyük emekleri olan annelerimize, ebediyete göç etmiş tüm annelerimize tanrıdan rahmet, hayata devam eden annelerimize de sağlıklı, mutlu ömürler diliyor, ANNELER GÜNÜNÜ kutluyorum…
