Bayramlara Ne Oldu!!!
Şule Edremit Özen
Anne ve baba için, Bayram demek, günler öncesinden belki haftalar öncesinden hazırlıkların yapılmaya başlanmasıdır. Öyle ya gurbetten, evlatları, torunları gelecek. Kalacakları oda temizlenmeli, çarşaflar, değişmeli, yemekler yapılmalı, börek ve tatlı açılmalı, zeytinyağlı sarmalar yapılmalı, hatta üç beş günlük yemekler yapılmalı ki geldiklerinde hasret gidermeye zamanları olsun, tadına varılsın özlem gidermenin, torun sevmenin doruğuna varmalılar, ailenin diğer fertleri de katılacak ve geniş bir aile olacaklar…
Evlatlar için Bayram demek, bir yılın verdiği çalışma ve stres ortamından uzaklaşmak, büyük şehirde yaşamanın dezavantajından bir an önce kurtulmak çocukları ile birlikte daha çok vakit geçirmek için Bayram ve tatili birleştirmektir.
Oysa bana ve birçok kişiye göre Bayramlar artık sıradanlaştı. Büyüklerimizden duyduğumuz hep ah nerede o "eski bayramlar" bizim zamanımızda erkekler bayram sabahı erken kalkar Camiye gider onlar dönünceye kadar bizde kahvaltıyı hazırlardık. Sonra mezarlık ziyareti yapardık. Büyüklerin eli öpülür hayır duası alınır küçüklere mendil için de para verilir mutlu edilirdi. Düşünüyorum da ben de şimdi o eski bayramları arar oldum. Gurbette yaşamanın en kötü tarafı da bu olmalı, istediğin zaman uzak ta olan aileni, akrabalarını ziyaret edememek. Kısacası, çocukluğumun bayramlarını özledim, ben şimdi o eski aile büyüklerimin dediklerini diyorum. Ah nerede o "eski bayramlar" Şimdi kısa bir mesaj atarak yada telefonla konuşarak görev gibi yerine getiriyoruz…
Şeker Bayramınızı en içten duygularımla kutlar esenlikler dilerim.
