Sende bir haller var
Ümran Öztürk
Sende bir haller var, bakışından belli,
Gözlerinin kıyısında saklı dertler mi?
Sessizliğin yankılanıyor içimde ağır,
Söyleyemediğin kelimeler mi var?
Ellerin, o eski sıcaklıkta değil artık,
Dokunuşların yabancı, tanımadık.
Bir şeyler değişmiş sen fark etmeden,
Yüreğinin duvarlarında çatlaklar mı var?
Sende bir haller var, suskunluğunda gizli,
Bir gülüş kaybolmuş, hüzünle mi gizli?
Söylesene, bu sessiz fırtına neden?
Ruhunun derinliklerinde kopan bir tufan mı var?
Yüzün, bir başka mevsime dönmüş gibi,
Ne bahar ne yaz, bir sonbahar gibi.
Dallarında sararan umutlar mı var?
Sende bir haller var, gözlerinden belli.
Sende bir haller var, gecelerden aşina,
Uykuya direnen bir çift gözle bakıyorsun dünyaya.
Karanlık köşelerde sakladığın anılar mı var?
Yüreğini kemiren geçmişten izler mi hala?
Sözlerin ince bir sis gibi, dağılmakta,
Konuşsan da suskunluğun yankılanmakta.
İçinde kırılmış cümleler mi var?
Her hecede saklanan bir acı mı taşımakta?
Sende bir haller var, yollarında kaybolan,
Bir arayış var sanki, bilinmeyene uzanan.
Kendi içinde bir yolculukta mısın,
Ya da çoktan vardın da, geri mi dönemedin?
Hangi rüzgar savurdu seni bu uzak diyara?
Hangi hayal kırıklığı bıraktı böyle yaralı?
Sende bir haller var, kimseye anlatamadığın,
Kendinden bile sakladığın sırların mı var?
Sende bir haller var, içindeki deniz derin,
Dalgaların kıyıya vurması bir başka serin.
Bir fırtına var gibi, sessizce bekleyen,
Sende bir haller var, içime dokunan...
18 Ekim 2024 Susurluk