Van'ın Hafızasında Bir Yer Edinmiş İsim: 'Öğretmen Okulu Parkı'
Ümran Öztürk
Van, geçmişinde derin izler bırakmış, unutulmaz mekânları ve yapılarıyla zengin bir kültürel mirasa sahiptir. Bu mirasın en özel parçalarından biri, 1965-1978 yılları arasında çok sayıda öğretmen yetiştiren ve binlerce Anadolu kızını eğitim ordusuna kazandıran Kız Öğretmen Okulu’dur. Bu okul, yalnızca eğitim alanındaki katkılarıyla değil, aynı zamanda Van’ın toplumsal ve kültürel belleğinde de önemli bir yer edinmiştir.
Zamanla bu okulun bulunduğu arsa, kentin değişen yüzüyle birlikte farklı amaçlarla kullanıldı. Önce bir araştırma hastanesi yapıldı, ardından bu hastane depremde ağır hasar görünce yıkıldı ve yerine Kent Park inşa edildi. Ancak bu alan, hafızalarda her zaman eski Kız Öğretmen Okulu’nun simgesi olarak kaldı.
2023 yılında, bu kıymetli mirası unutmamak ve gelecek kuşaklara aktarmak amacıyla okulun mezunları önemli bir girişimde bulundu. Emekli öğretmenlerin yoğun çabalarıyla parkın adı “Öğretmen Okulu Parkı” olarak değiştirildi. Bu gelişme, okulun tarihî önemini yaşatmak adına büyük bir adım olarak kabul edildi. Park, bir dinlenme alanı olmanın ötesinde, geçmişin izlerini taşıyan, binlerce öğrenciyi yetiştiren bir kurumun ruhunu yaşatan bir sembol haline geldi.
Ancak yakın zamanda İpekyolu Belediyesi’nin meclis toplantısında sunulan bir önergeyle, parkın adının “Orhan Doğan Barış Parkı” olarak değiştirilmesi yönünde karar alındı. Bu karar, eski mezunlar arasında derin bir üzüntüye yol açtı. Zira “Öğretmen Okulu Parkı” ismi, Van’ın belleğinde silinmemesi gereken bir anı, bir tarih olarak yer almaktaydı.
Kız Öğretmen Okulu’nun adı, sadece bir okul ismi değil; aynı zamanda bu şehirde kadınların eğitimi, öğretmenliğe kazandırılması ve toplumsal dönüşüm açısından önemli bir dönüm noktasının adıdır. Bu bağlamda parkın isminin değiştirilmesi, kültürel bir değerin yok sayılması anlamına gelmektedir. Bu kararın yeniden değerlendirilmesi, mezun öğretmenlerin ortak ve haklı talebidir.
Öğretmen sendikalarının da bu konuda seslerini yükseltmeleri, parkın isminin değiştirilmesinin toplum hafızasında yaratacağı boşluğu ve kültürel bir değerin silinme tehlikesini vurgulamaları önemlidir. Belediyenin bu yanlıştan döneceğine ve toplumsal hafızaya saygı göstereceğine inanıyoruz.
“Öğretmen Okulu Parkı” isminin yaşatılması, sadece geçmişe duyulan bir saygı değil, aynı zamanda geleceğe bırakılacak anlamlı bir mirastır. Kentin belleği yalnızca beton yapılardan ibaret değildir; halkın anıları, mücadeleleri ve ortak değerleriyle şekillenir. Bu yüzden, kent hafızasını etkileyen kararların halkın duygularını gözeterek, katılımcı ve demokratik bir anlayışla alınması gerekmektedir.
İpekyolu Belediyesi’nin, öğretmenlerin çağrısına kulak vererek, bu simgesel ismi yaşatmaya devam etmesi; toplumsal hafızaya duyulan saygının ve kültürel mirasa verilen değerin bir göstergesi olacaktır.
