Sustu gece.
Yıldızlar söndü.
Kızıla Boyandı gökyüzü.
Senden başka, milyonlarca insana kördüm artık.
Kalbim, bozuk bir saat gibi hep sende kalıyordu.
Ne zaman geçiyor sensiz,
Ne de yelkovan ilerliyordu.
Sol yanım ağrıyor.
Cehennemde miyim neyim bilmiyorum?
Aklımda fırtınalı bir hayat.
Ziyan olmuş anılar kalıyor.
Herkes hasta diyor,
Bense, Hasret diyorum adına.
Ben seni kazınması zor kelimelerle yazmışım.
Bazen, öyle yorgun oluyor ki duygularım,
Adeta dile geliyor dilsiz yanım.
Yanlış bir zamanda çıktım yoluna.
Belki çıkmam yanlıştı kim bilir?
Beceremedim.
Ne sende kalmayı,
Ne de senden gitmeyi.
Öyle arafta kaldı Yüreğim.
Hayata Kırgın,
Kadere kızgınım,
Neden kaybetmeye hep ben mecburum?
Hiçbir şey eskisi gibi değil artık.
Alışamadım sensizliğe.
Sürgün ettin beni bir çareyi vuslata.
Hasret bıraktın Ömrümü.
Sığmıyorum, sığamıyorum bedenime.
Ruhum Daralıyor.
Seni bana vermeyen bu şehri, sevmiyorum artık.
Acı ayazı üşütmüyor.
Sensizlik her şey demekmiş.
Varlığını bilip yokluğunla,
Her an, her gün, ölmekmiş.
