Sessiz çığlıkları vardır insanların.
Ağlasa da, gözyaşını ne gören olur, ne de duyan olur.
Kader denilen yazıya alnımızda ki çizgiye kızsak ta,
Yaşamak zorundayız işte.
Soluduğum havaya benzetiyorum seni.
Göremiyor olsamda her nefeste içimdesin.
Sahi neydik biz seninle?
Merhametsiz bir özlem mi?
Buzla ateş, akla karamı?
Bir birine uzanamayan iki yürekten başka neydik?
Kanayan kapanamayan bir yara mıydık?
Sahi biz neydik seninle?
