Hani diyorsun ya, ben yazarken ağladım
Sen okurken ağlama diye.
Konu sensizlik olunca yürek kanarda
Gözler yüreğe tabi olur.
Yokluğun büyülü bir çember kaçışı olmayan.
Gidişin geliyor aklıma
Bir şiir daha içiyorum bu gece hayaline
Taşımıyor artık bu can sensizliği
Konuşmaya cesaret edemiyorum hayalinle olsa bile.
Ben hiç ölesiye sevilmedim biliyormusun.
Bana kimse aşıkta olmadı
Her şeyi göze alacak uğruna dünyayı yakacak kimsemde olmadı.
Bana kimse şiir yazmadı.
Yada ne bileyim kimse durduk yere özledim falanda demedi
Bu yüzden çok bilmiyorum sevilmenin ne demek olduğunu.
Ama sevmenin ne demek olduğunu bilmek istiyorsan onu çok iyi biliyorum.
Uykusuz geceleri. Onu düşünerek sabahlamayı. Geceler boyu onlu hayaller kurmayı çok iyi bilirim.
Ben şarkı söyleyemem sesim güzel değildir ama yazdığım aşk şiirlerini ezbere okuyabilirim avuç içlerindeki çizgileri anlatırım sana
Güldüğünde sol yanağının altındaki papatyaya benzeyen gamzenden
Yıllardır senle kurduğum hayallerimden
Söz ederim mesela
Ve bu hayalleri bir anda nasıl yıktığından konuşuruz
Uzun uzun anlatırım sana sevipte hiç sevilmenin ne demek olduğunu
Ve Bir şiir daha içiyorum bu gece hayaline
Hasretinle kanayan kalbimde
Acılarımı demledim
Özlemin nasıl tutsada kalbimde
Sevgi dolu günlerimiz gibi hep seni bekledim
Dinmiyor yüreğimdeki fırtına
Gecem karanlık
Gecem sessiz
Bense yine çaresiz
