Bağlarda…
Yunus Türkoğlu
Ömrün baharında, daha toy idim,
Dedemden hatıra, koştum bağlarda…
Ağaçlar ve çiçeklerle büyüdüm;
Vişne, kiraz, dut topladım bağlarda…
Bahar yaza dönüp karlar erirken,
Yağmur yağıp coşkun sular yürürken,
Dört bir yanı çayır-çimen bürürken;
Mor zambak, sümbül açardı bağlarda…
Altı mayısta hıdrellez olunca,
Gedele, su ve yüzükle dolunca,
Akşam leylağın altına konunca
Maniler sevda olurdu bağlarda…
Fikriye teyzenin arka bahçede,
Mellakiler ererdi yaz gelende,
Semaverler yanardı ikindide;
Çay, kıtlama içilirdi bağlarda…
Geceleri kanaldan su açardık,
Ağabeyimle bahçeyi sulardık.
Salıncağı daldan dala kurardık;
Bülbüller cıvıldaşırdı bağlarda…
Mühre duvarlar boyunca mor erik,
Gönlünce aslik elmalardan yerdik
Sınıra iğde ağacı dikerdik
Sarı ayvalar olurdu bağlarda…
Yaşadığımız günler sanki düş idi,
Uyandım baktım gözlerim yaş idi,
Yıllar sonra vardım, bağlar yok idi;
Kalbimin yarısı kaldı bağlarda…
4 Şubat 2025
