Kalk gidelim zıvıztan'a
Yunus Türkoğlu
ELMAYA
Vali Konağı önü çam ağacı,
Bir güzel sevdim, başında yok tacı.
Konağın altında kerhiz suları;
Sensin, inan ki gönlümün ilacı…
Kalk gidelim Zıvıztan’a elmaya,
Yârim darılmış gönlünü almaya!..
Pek nazlıdır, kişmirî güle benzer;
Kıyamam ince belini sarmaya…
Evimiz kerpiçtendir, damı toprak,
Orta boylum, gel avluda oturak.
Gül yanaklar yaşmaklıdır nurdan;
Beşyol’dan hasretle geldim, koşarak…
Çok mudur bir yar sevmişem Erek’den,
Beklerdim hep, Kız Meslek’ten dönerken!
İltifat etmezdi goncaya, çiye…
Âlem imrenirdi yolda yürürken…
16 Mart 2025
