Van dört dağ içinde
Yunus Türkoğlu
Süphan Dağı siluetiydi,
Düşen Vangölü mavisine.
Tepesi beyaza boyandı,
Etekler, zümrüt yeşiline…
Dayanamaz parçalanırdı;
Ayetler inseydi üstüne*…
Ey Tendürek görüntün heybet,
Suyun bulunmaz şeker-şerbet.
Yuvaları taştan-kayadan,
Kartallar süzülür havadan.
Çaldıran Ovası’nın damı,
Volkanik kayadır dört yanı…
Artos, yüksel göğün arşına,
Vangölü uzanır maviden,
Akdamar kurulmuş karşına,
Sular çağlar eteklerinden…
Gevaş dayanmış yamacına;
Gönüllerde sevgin derinden…
Ey Erek Dağı, Erek Dağı!
Serhat şehirin, serhat dağı…
Vangölü’ne sevdan ezelden
Seyredersin onu zirvenden
Kışın karborandır her yanın
Yazın bir başkadır endamın…
28 Aralık 2024
