Yüreğin Sesi Van

Yaklaşık 3000 kiliometreyi katettik...
kimi zaman bir mezra, kimi zaman bir köy oldu duraklarımız.
Belkide yüzlerce amcamız ,Dedemiz, abimiz, ablamız oldu...
En güzelide tavşan kanı çaylarını içerken, sohbetlerinin sıcaklığıydı,
Van...
Dostluğu güzel, Kardeşliği güzel VAN...
Van bir başkaydı ama;
Ilık ılık esen rüzgarı, artos dağının heybetli ve karlı duruşu...
Van gölünün muhteşemliği...
İnsanları da mükemmel ötesiydi!
Abilerim oldu mesela ;
RIDVAN CAN abim, İkram ,İlhan,Cengiz, Hacı, Serkan gibi...
Kimisi abi kimisi kardeş oldu...
Van depreminde hissetmiştim oysa...
Yüreğimin derinindeki sızıyı, kardeşliğin en güzelleri ordaydı çünkü...
Hakkın Rahmetine kavuşanlar kardeşlerimdi oysa..
Bunu Vana gelince anlamıştım...
Van'da yüreğimin atış sebebi;
Abilerimin, kardeşlerimin olmasıydı.
3 gün, mükemmel bir 3 gün...
Hayatımda torunlarıma dahi anlata anlata bitiremeyeceğim koskoca 3 gün...
anlatılmakla ifade edilmeyen yurdumun o bölgeleri gezilip görülmesi lazım bence.
İnanın ki gezip gördükçe, insanın beynin de yıkılan tabularının yerine,
İnsan sevgisi, kardeşlik ve yaşamın güzelliği doluyor.
Misafirperverlikleri desen desen bir kumaşa işlenmiş gibi,
Çay içmediğinde küsüyorlar, yemek yemediğinde neredeyse kavga ediyorlar,
Hemen hemen her ev diyebilirim,
Gittiğinizde önce yemek yedirmeye çalışıyor...
Sonra kahve, çay, süt, ayran içiriyorlar,lakin hiçbir şekilde bir şey yiyip içmeden göndermiyorlar...
Dostlukları gibi abilikleride güzel olan Van'a yürekten sevgilerimle...

 

Bakmadan Geçme