Karboran
Kazım Karabekir Ortaokulundan mezun olduk. Yıl 1977-78'ler Van Atatürk Lisesi yıllarımız başladı. Lise yılları herkes için çok güzel günlerdir. Unutulmayacak anılar, ömür boyu sürecek dostlukların, arkadaşlıkların kazanıldığı tadına doyulmaz yıllar.
Kazım Karabekir Ortaokulundan mezun olduk. Yıl 1977-78'ler Van Atatürk Lisesi yıllarımız başladı. Lise yılları herkes için çok güzel günlerdir. Unutulmayacak anılar, ömür boyu sürecek dostlukların, arkadaşlıkların kazanıldığı tadına doyulmaz yıllar. Tahsil hayatımıza, yaşantımıza yön veren değerli hocalarımız. Yaşarken pek kadrini bilmediğimiz, su misali akıp giden o yılları yazarken bile insanı mutlu eden harika anılar, anılar!
Lise talebesi olunca artık ailemizin ve çevredekilerin bize bakış açıları da değişmişti. Büyükler bizlere selam vermeye, öğretmenlerimiz sohbet etmeye ve espriler yapmaya başlamışlardı. Büyümüştük artık. İspanyol paça pantolon giyiyor, daha bakımlı, daha yakışıklı gözükmeye çalışıyorduk. Bıyıklarımızda terlemeye başlamıştı. Maraş Caddesi'nde gezerken istemeden de olsa yolumuz Kız Meslek Lisesi'nin önünden geçiyordu!!!
Okul zamanlarının dışında bilardo, Kapalı Spor Salonu'nda masa tenisi oynuyorduk. Ahmet Eriş'in halter kaldırışını, kolsuz Mehmet Hoca ile Laz Mustafa Hocanın taekvondo kurslarına katılıyorduk. Cumhur Yıldız'ın judo derslerini, antrenmanlarını izliyorduk. Voleybol, basketbol maçlarını izlemeye başlamıştık. Spor Salonu'nda görevli Şemsettin Abi ile Köse Süleyman abi vardı. Kulakları çınlasın, çok iyi insanlardı.
Bakmadan Geçme
